|
|
|
|
|
Amsterdam, 19 januari 2010 Geachte heer, mevrouw, Naar aanleiding van ons gesprek op 18 december 2009 zijn er ons nog wat dingen onduidelijk en willen we daarom graag nog wat opmerkingen, suggesties en vragen kwijt. Ik hoop dat u ze mee wilt nemen en beantwoorden. * In het gesprek hoorden wij dat er brieven zijn uitgegaan vanuit het OM over een verplichte opvoedcurcus voor bepaalde hondenrassen. Ons is onduidelijk naar welke instanties deze brieven zijn uitgegaan. * Ons werd verteld dat om de reden dat de isolatie van een inbeslagname traumatiserend kan werken voor een hond en invloed kan hebben op de test overeengekomen is dat de honden door Matthijs Schilder pas na vier weken worden getest zodat ze eerst tot rust kunnen komen. Deze suggestie dat een hond dan tot rust gekomen zou zijn klopt niet. Dit suggereert dat een hond went aan een situatie. Maar een hond die slecht tegen de opsluiting en de isolatie kan en wantrouwig hierdoor wordt naar mensen is niet na een maand opeens weer vol vertrouwen. De vier weken rust voordat een hond getest wordt heeft alleen zin wanneer de hond uit zijn isolatie gehaald wordt zoals bij Martin Gaus gebeurt. De hond krijgt een soortgenoot en een begeleider die het vertrouwen van de hond probeert te winnen en veel met de hond gaat doen. Maar de honden die van Justitie toestemming hebben gekregen om bij Martin Gaus te mogen herstellen krijgen met veel moeite drie weken hiervoor of korter helaas. * In het gesprek hoorden wij dat het OM niet zal tegenwerken wanneer mensen via hun advocaat gebruik maken van de herstelmogelijkheid bij Martin Gaus als hun hond een euthanasieadvies na de test heeft gekregen. Van advocaat J. Schouten hoorde ik dat hij onlangs wel degelijk hierin werd tegengewerkt door de Officier van Justitie in Almelo en de rechter. Hoe kan dit? * Ondanks dat menig eigenaar hier graag voor betalen zal vonden wij het achteraf toch wel bevreemdend waarom het extra geld zou moeten kosten wanneer de opslaghouder 1 x per twee weken een kort verslag over de hond maakt met een foto en dit naar het OM of de Dienst Regelingen stuurt. Behoort dit niet tot de normale taak van een opslaghouder als onderdeel van de zorg voor honden? * Ons bleef onduidelijk waarom een hond voor het strafrecht slechts een zaak blijft en niet de op zijn minst de in de GWWD toegekende intrinsieke waarde van dieren erbij betrokken wordt. Zou dat misschien toch nog meer verduidelijkt kunnen worden waarom dat niet kan? Ook zouden wij graag weten welke stappen er nodig zijn om te bewerkstelligen dat het strafrecht dit dieren wel toekent? * Houdverbod: In het gesprek werd gesteld dat het strafrecht niet over een houdverbod gaat. Maar in het wetsvoorstel van Eerdmans en Wolfsen staat wel degelijk: Een rechter heeft momenteel de mogelijkheid om een dierenbeul maximaal drie jaar te verbieden dieren te houden. Het artikel dat de duur van de aan een voorwaardelijke veroordeling te verbinden proeftijd regelt is artikel 14b, lid 2 Sr. Dit artikel luidt: “De proeftijd bedraagt in de gevallen bedoeld in artikel 14c, eerste lid, en tweede lid, onder 3e en 4e, ten hoogste twee jaren en in de overige gevallen ten hoogste drie jaren. De proeftijd kan ten hoogste tien jaren bedragen indien er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat de veroordeelde wederom een misdrijf zal begaan dat gericht is tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen.” Op basis van artikel 14c, lid 2 sub 5 Sr kan de rechter bij een voorwaardelijke veroordeling als bijzondere voorwaarde het verbod op het houden van één of meer dieren stellen. Deze bepaling luidt: “Bij toepassing van artikel 14a kunnen voorts de volgende bijzondere voorwaarden worden gesteld: 5. andere bijzondere voorwaarden, het gedrag van de veroordeelde betreffende, waaraan deze gedurende de proeftijd, of een bij de veroordeling te bepalen gedeelte daarvan, heeft te voldoen.” Hierdoor snappen wij niet waarom mensen die duidelijk ongeschikt zijn om honden te houden geen houdverbod kunnen krijgen. * Herplaatsing honden; wij zijn blij dat het OM nu vaker tot herplaatsing van inbeslaggenomen honden over gaat. Uit ervaring weten we dat opslaghouders soms niet bereid zijn om een hond onder bepaalde voorwaarden zoals een aanlijn- en muilkorfgebod te herplaatsen. Wij zouden als dit voorkomt graag een positieve rol willen spelen door een goede plek te vinden voor zo’n hond (een gerenommeerd asiel) waar de hond wel terecht kan om een nieuwe baas te vinden. Wij hopen dat het OM hier dan contact met ons over opneemt omdat het erg jammer is wanneer er een hond geëuthanaseerd wordt terwijl dit volstrekt onnodig is. * Hoe komt het dat een (hulp-) Officier van Justitie wel snel over een mens kan beslissen of deze langer in hechtenis moet worden gehouden en bij een dier niet? Kan niet dezelfde procedure gevolgd worden? Hierdoor zou er veel sneller gehandeld kunnen worden als er een sepo onder voorwaarden voorgesteld wordt en loopt het dier minder lang trauma’s op. * Wij zijn benieuwd of de mogelijkheid van een sepo onder voorwaarden toegepast gaat worden door Justitie. * Ook zijn wij benieuwd of er met de door ons besproken onderwerpen door het Parket Generaal nog iets gedaan wordt. * Uit het verslag van een politiek algemeen overleg in april 2008 bleek dat er destijds een gezamenlijke werkgroep bestond van LNV, politie en justitie en OM over het beleid van inbeslagname van honden. Bestaat deze werkgroep nog steeds en zo ja hoe vaak is er overleg? Alvast hartelijk dank voor de reactie, Met vriendelijke groet,
Sandra van de Werd,
|