|
|
|
Nieuws 2014: 2013:
» Eindelijk een Happy Christmas voor Gozer
(22-12-2013)
2012: 2011: 2010: 2009: Dierenorganisaties en Martin Gaus dienen klacht in bij OM over onbekwaamheid officier van justitie 24 juli 2015 Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft en Martin en Helly Gaus hebben vandaag bij de hoofdofficier van justitie in Den Haag en bij het Parket-Generaal een klacht ingediend over officier van justitie Van Bokhoven die opzettelijk artikel 1.10 uit het besluit Houders van Dieren (Wet Dieren) heeft overtreden. Twee jonge honden genaamd Angel en Hope vonden op 11 juni hierdoor de dood. Ook heeft deze officier van justitie een aantal mensen opzettelijk op het verkeerde been gezet door bepaalde verwachtingen te wekken die hij bij voorhand niet van plan was waar te maken. Dit alles heeft de betrokkenen veel leed en verdriet en ook nog eens veel geld gekost. De klagers verzoeken de hoofdofficier van justitie en het Parket-Generaal om het recht te doen zegevieren en ervoor te zorgen dat deze officier van justitie zich niet straffeloos aan de wet onttrekt en verzoekt het OM om er zorg voor te dragen dat officier van justitie de heer Van Bokhoven zich vanaf nu alleen nog bezighoudt met zaken die gaan over dingen en niet met zaken die over levende wezens als dieren gaan. De klagers zijn van mening dat een officier van justitie met zo weinig empathie, zoveel vooringenomenheid en die zich bovendien niet aan de wet houdt, niet geschikt is voor deze functie. Het gaat hier immers niet om goederen, maar om levende dieren die een eigenwaarde hebben en daarnaast ook een grote betekenis kunnen hebben in het leven van mensen. Toelichting: Nieuw bijtincidentenbeleid in zicht? 20 september 2014
Naar aanleiding van het Algemeen overleg over dierenwelzijn dat op 4 september plaats vond stuurden de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, Martin en Helly Gaus een gezamenlijke brief naar de Vaste Kamercommissie voor Economische Zaken met daarin de vraag om het landelijk beleid aangaande agressieve honden op de agenda te zetten en kennis te nemen van onze visie op het huidige beleid, op het advies van de Raad voor Dieraangelegenheden en hoe het ons inziens anders en beter kan. In april jongstleden (ruim een jaar na het verzoek van de staatssecretaris) is het advies van de Raad voor Dierenaangelegenheden ‘Verantwoord Honden Houden’ naar buiten gekomen. Het is ons onduidelijk of de staatssecretaris hier nog iets mee gaat doen en of er nog iets aan de misstanden van het huidige beleid gaat veranderen. Wij hopen dat de vaste Kamercommissie voor Economische Zaken zich hard gaat maken voor een ander beleid inzake agressieve honden en onze kritische noten over het advies van de Raad voor Dierenaangelegenheden erbij gaat betrekken. Wij hopen dat uit dit advies uiteindelijk wordt overgenomen: 1. dat de houder van de hond eerstverantwoordelijke wordt 2. dat er moet worden ingezet op voorkoming van herhaling 3. dat een aanlijn- en muilkorfgebod slechts moet worden gezien als tussenoplossing en 4. dat er gestreefd moet worden naar heropvoeding. Een houdverbod voor de eigenaar indien nodig lijkt ons een goede zaak. Ook de aanscherping van de wet en verbreding van artikel 425 met betrekking tot het ook strafbaar stellen van het ophitsen of onvoldoende terughouden van honden jegens andere dieren lijkt ons een goede zaak. Hoewel hierbij wel de kanttekening gemaakt moet worden dat het voor menige hond vrij normaal is om achter konijnen en bange schapen aan te rennen. Het is naar onze mening toch de houder die moet zorgen dat dit niet gebeurt en uiteraard strafbaar gesteld zou mogen worden. Maar om een hond hierop te gaan testen lijkt ons nogal onzinnig. Sterke jachtdrift er uit trainen is ook erg moeilijk. En wat te doen met al die jachthonden die op bevel op andere dieren jagen en doden. Het advies om de diersoort hond te laten toetsen volgens de positieflijstensystematiek van de WUR lijkt ons een goede zaak. Vooral wanneer daar aanvullende voorwaarden uit volgen zoals het verplicht vooraf volgen van een cursus voor en tijdens aanschaf. Wij zetten echter ook kanttekeningen bij sommige zaken die in dit advies ‘Verantwoord Honden Houden’ staan omschreven of die we juist missen, waar we ons grote zorgen over maken:
Eindelijk een Happy Christmas voor Gozer 22 december 2013
Wij hebben geweldig nieuws: onze pechhond Gozer is dankzij onze nieuwsbrief geplaatst bij een lief gezin in Limburg.
Samen met Jolanda, Maurice en hun dochters Amber en Karlijn, die al helemaal gek op hem zijn, en hondenvriendin Danger beleeft Gozer nu als nieuw gezinslid de Kerst van zijn leven. Na alle doorstaande ellende krijgt Gozer nu eindelijk na anderhalf jaar opsluiting in een kennel het prinsenleven dat hem door ons zo gegund is. Update Rock 21 december 2013
Vlak voor de Kerst heeft Rock een warme mand gekregen. Hij woont nu bij een leuk gezin in Schiedam. Twee echte mensenhonden zoeken met spoed lieve en verantwoordelijke baasjes 4 december 2013
Rock en Jazz kunnen allebei geen andere hond luchten of zien, behalve... elkaar! Vanaf de dag dat ze in het pension aankwamen vonden ze elkaar al leuk. Jazz vindt Rock héél erg leuk en Rock vindt Jazz wel interessant, niet om op
te eten in ieder geval:-)
Wij zoeken met spoed voor zowel Jazz als Rock een baas die deze honden nog een mooi leven wil geven. Een baas die in staat is om de hond liefde en aandacht te geven en die een groot verantwoordelijkheidsgevoel bezit dat er zorg voor draagt dat Jazz en Rock buiten altijd aangelijnd en gemuilkorfd lopen. Voor Rock en Jazz zijn de consequenties te groot als een nieuwe eigenaar zich daar niet aan houdt, dat betekent dan letterlijk hun dood. Jazz en Rock zijn inmiddels wel gewend aan hun muilkorf en natuurlijk hoeven ze die binnenshuis en in de tuin nooit om. Wellicht overbodig om te zeggen is dat, ondanks deze geboden, Jazz en Rock natuurlijk in staat zijn om samen met een nieuwe baas veel liefde en plezier te delen. Voor meer informatie over Rock en Jazz: Solo † oktober 2013
Margje, die Solo trainde, heeft hem toen opgehaald omdat hij daar niet langer kon blijven. Bij Margje thuis aangekomen wilde Solo opnieuw een buurman aanvallen. Hoe moeilijk en pijnlijk ook, er is door ons toen besloten om Solo in te laten slapen. Wij hebben Solo uit de opslag gehaald om hem een tweede kans te geven. Maar daar mogen geen slachtoffers door vallen. Solo liet door zijn gedrag zien dat hij niet wilde bijten, maar geen andere optie zag. Hij voelde zich iedere keer nadat hij uitviel zichtbaar ongelukkig. Bij de dierenarts bleek dat Solo's hart slecht werkte. Voordien al was Solo vaak moe en slecht wakker te krijgen. Wij dachten dat dit kwam doordat hij weinig gewend was door zijn lange tijd in isolatie in de opslag, wat dus niet zo was. Mogelijk heeft zijn hartprobleem er ook aan bijgedragen dat hij, omdat hij zich lichamelijk slecht voelde, eerder uit ging vallen. Solo is bij de dierenarts bij Margje op schoot rustig voorgoed in slaap gevallen. Wij vinden het heel erg dat het zo gelopen is. Desondanks hebben we geen spijt dat we Solo uit de opslag hebben gehaald. Hij was anders, terwijl hij al die tijd in isolatie had gezeten, daar gedood en hij heeft nu in ieder geval in de afgelopen weken weer even hond kunnen zijn. Hij heeft zichtbaar genoten van alle wandelingen en avonturen die hij met Margje heeft beleefd. Wij zullen nooit te weten komen waardoor Solo zo geworden is. Is hij niet voldoende gesocialiseerd, heeft hij een slechte baas gehad of was het de inteelt? Zijn lange tijd in isolatie in de opslag heeft hem in ieder geval zeker geen goed gedaan. Solo is niet meer. Voor Margje was hij een heel bijzondere hond en zij mist hem heel erg. Als werkgroep hopen wij daarom dat mensen dat respecteren en er geen eindeloze discussies komen. Die brengen Solo niet terug en wij vinden het zelf ook vreselijk dat wij deze beslissing hebben moeten nemen. Solo is gecremeerd en zijn as is uitgestrooid in de Noordzee. Sandra van de Werd Officier en rechter stemmen in met uniek plan van aanpak: Guapo eindelijk weer terug bij zijn baas Paco oktober 2013 De drie jaar oude ongecastreerde reu Guapo werd eind juni in beslag genomen na een bijtincident. Begin september nam de eigenaar ten einde raad contact met ons op omdat de rechter en de officier van justitie zijn hond wilden doden o.a. omdat zij de eigenaar niet financieel capabel achtten om de adviezen op te volgen die uit de test voort kwamen. Op ons verzoek heeft zijn advocaat Max den Blanken toen contact met ons opgenomen. In het gesprek dat de Werkgroep met de advocaat had kwamen we tot een gedegen plan van aanpak om te voorkomen dat Guapo gedood zou worden. Omdat duidelijk was dat zijn baas Paco niet in staat was een training bij een gedragstherapeut te betalen om de gehoorzaamheid van Guapo te verbeteren, bood onze gedragstherapeut Margje Koster aan dit kosteloos te doen. Ook de castratie zou worden betaald door de Dierenbescherming afdeling Amsterdam en Guapo zou van ons een goede muilkorf kregen.
De advocaat maakte van dit alles een schriftelijk plan dat zeer goed onderbouwd was en tot onze grote vreugde liet de officier van justitie op 12 september aan de advocaat weten dat de rechtzaak, die in die zelfde week op de agenda stond, niet door hoefde te gaan omdat men akkoord ging met het plan van aanpak. Nauwelijks een week later was Guapo weer thuis bij zijn baas. Hij is inmiddels gecastreerd, heeft een goede muilkorf en gaat de training volgen. Wij zijn heel erg blij met zowel de advocaat die alles uit de kast trok om hond en eigenaar te helpen, als met de rechter en officier van justitie die akkoord gingen met het plan en onze hulp aanvaardden. Met spoed gastgezin/ definitief thuis gezocht voor Duitse herder Gozer 5 augustus 2013 Gozer is een mooie stoere Duitse herderreu van nu ruim 2 en een half jaar oud. Helaas heeft hij in zijn korte leven nogal veel pech gehad. Lange tijd hing zijn leven aan een zijden draadje en dreigde hij gedood te worden. Toen hij anderhalf jaar oud was en volop in de pubertijd en bovendien een teef en 10 pups thuis had, heeft Gozer op straat tijdens het uitlaten een klein hondje gebeten. Dit eerste bijtincident van hem was gelijk aanleiding voor de politie om zowel Gozer, als zijn teef en alle pups in beslag te nemen. Met het kleine hondje liep het gelukkig goed af, maar Gozer kwam in de opslag al gauw op de isoleerafdeling terecht omdat hij niet tegen het kennelleven bestand was en daardoor zwaar gefrustreerd raakte. Hij heeft daar bijna een jaar gezeten en werd door de opslaghouder als gevaarlijk beschouwd.
Gozer is een herder uit werklijnen en heeft daardoor duidelijk behoefte om actief bezig te zijn. In het asiel waar hij nu verblijft wordt 2 uur per dag met hem gespeeld en gewandeld. Toch is hij daar niet op zijn plek omdat hij de rest van de tijd in een kennel zit en zich moeilijk kan binden aan een persoon. Waarschijnlijk komt dat doordat hij nu al meer dan een jaar in een kennel leeft en daarvan lange tijd in isolatie geleefd heeft. Gozer is een zelfstandige hond, die zeker weet dat hij zijn eigen boontjes wel kan doppen. En dat maakt de plaatsingskans voor deze bijzondere hond, die als hij zich eenmaal durft te binden onvoorwaardelijk voor zijn baas door het vuur zal gaan, erg klein. Bovendien wordt hij er niet beter op zolang hij in een kennel moet verblijven. Gozer heeft daarom dringend een thuis nodig; een plek waar hij zich durft te gaan binden. Wij zoeken voor deze bijzondere karakterhond die al zoveel heeft moeten doorstaan iemand die ervaring heeft met herders en hem kan leren dat met mensen samen werken veel leuker is dan alleen je eigen plan trekken. Wij zoeken iemand die Gozer wil laten kennis maken met de betrouwbare mens, de mens die er altijd voor je is en waar je op kan bouwen. Iets wat hij helaas in zijn leven niet gekend heeft. In de kennel in het asiel komt hij niet tot zijn recht, hoe lief ze daar ook voor hem zijn. Hij voelt zich weggezet na een periode van samenzijn en heeft daardoor weinig of geen kans op herplaatsing. Gozer wordt gecastreerd en hij wordt geplaatst met een tijdelijke of definitieve plaatsingsovereenkomst. Vanwege het bijtincident met het kleine hondje heeft Gozer een aanlijn- en muilkorfgebod. » In dit filmpje kunt u zien hoe fijn Gozer het vindt als er met hem gekroeld wordt (link naar YouTube). Wilt u meer weten? Liefdevol thuis gezocht voor jonge Duitse herder Dana 11 juli 2013 Dana is een jonge herderteef. Ze is afgelopen 30 mei 1 jaar geworden en heeft helaas een half jaar in de opslag gezeten vanwege verwaarlozing. Dana is een onzekere hond die vooral een eigen baasje zoekt. Ze wil heel graag alles met haar mens samen doen. Knuffelen, wandelen en spelen, het maakt haar niet uit, als je het maar met haar samen doet.
Ze weet niet zo goed hoe ze om moet gaan met nieuwe situaties en zoekt dan steun. Het is belangrijk dat ze die steun krijgt van een rustig persoon die haar echt kan begeleiden om een stabiele hond te worden. Rust is hier echt het toverwoord. Dana is afwachtend naar honden en katten, ze vindt ze met name heel spannend. Soms kan ze echt lelijk doen tegen een andere hond, maar als ze er oog in oog mee staat weet ze zich even geen raad. Ze is even samen geweest met een klein hondje, maar dat ging niet zo goed. Dana gaat goed mee in de auto. Of Dana met kinderen kan is onbekend, maar we plaatsen Dana niet bij kleine kinderen (richtlijn is onder de 12) omdat Dana speels kan happen, maar ook kan happen als ze onzeker is. Dana is preventief geröntgend. Op de röntgenfoto was HD en Osteoartrose te zien, maar uit onderzoek bij de Universiteit van Utrecht blijkt dat Dana stabiele heupen heeft met goede bewegelijkheid maar links een zeer geringe crepitatie bij abductie en extentie. Dat houdt in dat je een krakend geluid kan horen (crepitatie) als je de linkerheup zijwaarts beweegt (abductie) of uitrekt (extentie). Ook heeft Dana aan haar teen aan de achterpoot een peesfractuur opgelopen. Dit is bij haar eerste eigenaar gebeurd. De uitslag van het onderzoek bij de Universiteit van Utrecht hebben wij op papier. Dana wordt gesteriliseerd, zij is niet geschikt voor IPO/KNPV en zal niet geplaatst worden als werkhond. Dana is een echte huisherder! Profiel van toekomstige eigenaar:
U krijgt hier een ontzettend lieve en trouwe hond voor terug! Wilt u meer weten over Dana of kennis maken? Neemt u dan contact op met Margje Koster via margje@hondengedragscentrum.nl update 18 december 2013
Terwijl broer King en moeder Gaby al snel een nieuw goed huis kregen, leek het of niemand belangstelling had voor onze leuke mooie jonge Dana. Gelukkig hoorde Dana op Sinterklaasavond dat zij voorgoed bij het gezin van de zus van onze trainer Margje Koster mag blijven. Hierdoor kreeg Dana het mooiste Sinterklaascadeau. Dana is geheel opgenomen in het gezin en dol op de kinderen. Het is fijn om te zien dat zij na alle doorgemaakte ellende eindelijk haar plek gevonden heeft bij mensen die gek op haar zijn. Gastgezinnen gezocht juli 2013 Voor honden die uit de opslag komen zijn we op zoek naar gastgezinnen. We zoeken gastgezinnen die weten wat het is om te zorgen voor een hond die opnieuw van alles moet leren. Bijvoorbeeld het omgaan met andere honden, maar ook het leven in een huis. Je moet dus wel het één en ander van honden afweten. Mocht je interesse hebben om als gastgezin voor ons te fungeren, neem dan contact op via margje@hondengedragscentrum.nl of via hulpinbeslaggenomenhonden@hotmail.com We werken met een contract voor gastgezinnen. De kosten voor voer, dierenarts en andere noodzakelijke kosten worden (na overleg) vergoed. Gozer, Gaby, King en Dana eindelijk vrij! En voor herplaatsing overgedragen aan werkgroep juli 2013
Wij zijn daarom heel erg blij dat zowel de officier van justitie als Dienst Regelingen akkoord gingen met ons aanbod om alle vier de honden door ons op zorgvuldige wijze te herplaatsen. Voor drie van de honden hebben wij een asiel gevonden waar ze voor herplaatsing naar toe konden. Dana kon tijdelijk worden geplaatst in een gastgezin waar vanuit we een goed huis voor haar zoeken.
De opslaghouder had nadrukkelijk gezegd dat de initiatiefneemster van de werkgroep niet op haar grondgebied mocht komen. Daarom hebben we het busje op de stoep voor de opslag geparkeerd en heeft Margje Koster, onze gedragstrainster, de vier honden stuk voor stuk de auto's in gebracht. Eerst moest zij op verzoek van de opslaghouder zelf Gozer uit zijn kennel halen en naar haar auto brengen. Gozer, die Margje niet kende, begon haar broek te pakken en in te scheuren, maar het lukte haar met afleiding om hem er toch uit te krijgen en veilig in een bench in haar auto te doen. Hij had een paar gaten in haar broek gemaakt, maar verder had ze geen schrammetje. Wat ze zag was een gefrustreerde hond, maar geen agressieve hond.
We hebben de honden Dana, Gaby en Gozer toen naar een pension gebracht. Gozer was toen hij bij het pension de auto uitstapte erg vriendelijk en kwispelde. Margje heeft de drie honden stuk voor stuk naar de kennels gebracht. Daarna hebben we King naar een dierenasiel voor herplaatsing gebracht. De afgelopen dagen heeft Margje Koster iedere dag twee keer Dana, Gozer en Gaby bezocht en een vertrouwensband met ze opgebouwd en met ze gewandeld en getraind. Margje vindt de hond Gozer, die het grootste deel van de tijd in de opslag geïsoleerd heeft gezeten en die de opslaghouder onplaatsbaar achtte en gevaarlijk, een heerlijke hond. Ze ziet veel frustratie in hem, maar absoluut geen kwaad. Ze kan alles met hem doen, met hem kroelen en hem zelfs op zijn kop kussen. Als ze weg gaat vindt hij dat nog altijd problematisch, maar ze heeft hem nu al zover dat hij blijft zitten totdat ze de kennel uit is. Hij scheurt niet meer in haar broek. Hij is heel gauw moe van een wandeling omdat hij helemaal niets gewend meer is.
In dit » korte filmpje is te zien hoe Margje met Gozer kroelt (link naar YouTube) Dana, de dochter van Gaby en Gozer die wegens verwaarlozing al vanaf december in de opslag zat, is, omdat ze daar lange tijd weinig prikkels heeft gehad heel gauw bang voor van alles en nog wat. Gelukkig herstelt ze zich wel snel. Omdat ze eerst tot rust moet komen om zich wat zekerder te gaan voelen is ze geplaatst in een rustig gastgezin zonder kinderen en zonder te veel andere prikkels. Als zij daar zich goed gesetteld heeft zal door ons een goed huis voor haar gezocht worden. Gozer en Gaby zullen na veel aandacht en training van Margje naar een asiel gaan voor herplaatsing. Martin Gaus en werkgroep overhandigen petitie aan staatssecretaris en vaste commissie van Economische Zaken Ruim 10.000 handtekeningen overhandigd juli 2013 Martin Gaus en de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden hebben op 4 juni in de Tweede Kamer de petitie » www.verantwoordbijtincidentenbeleid.nl overhandigd aan de leden van de vaste commissie voor Economische Zaken.
Binnen enkele maanden tijd tekenden ruim 10.450 mensen de petitie met daarin het verzoek aan de overheid om het veel effectievere, mens- en hondvriendelijkere Stay Home protocol als nieuw beleid over te nemen. De petitie is gestart omdat door het huidige overheidsbeleid in de afgelopen jaren te veel honden die verdacht werden van een bijtincident maandenlang geïsoleerd werden opgesloten in een hok bij een opslaghouder en aan een risico-assessment werden onderworpen om daarna, vaak onterecht, te worden afgemaakt.
Na een individueel aangepast trainingsprogramma mocht 85 % van die honden na opnieuw getest te zijn toch naar huis. Ander groot manco van het risico-assessment is dat de eigenaar niet mee wordt getest en er niet gekeken wordt naar de trainbaarheid van de hond. Honden die het vaakst de dupe worden van het huidige beleid zijn juist de 'gewone' huishonden. Een vechtpartij in het park met een andere hond waarbij ingrijpende eigenaars zelf gebeten worden of de hond die tegen een kind opspringt om de boven het hoofd gehouden voetbal te pakken te krijgen kan voor een hond al voldoende zijn om inbeslaggenomen te worden en in de opslag terecht te komen. Maandenlang, soms zelfs langer dan een jaar, zitten de inbeslaggenomen honden alleen in een hok. Ondertussen mag de eigenaar niet weten waar zijn hond is en hoort niets over hem. Door hun langdurige isolatie en de daardoor ontstane chronische stress veranderen de honden van karakter. Ze worden neurotisch, argwanend. Als ze uiteindelijk na lange tijd aan het risico-assessment (een in opdracht van de overheid door universiteit Utrecht ontwikkelde risico-evaluatie en gedragstest) worden onderworpen heeft dat zware gevolgen: veel van die honden komen niet door de test heen en worden dan nu officieel als potentieel zeer gevaarlijk gekwalificeerd en vervolgens geëuthanaseerd.
Stay Home protocol veel beter alternatief Dit protocol doet recht aan hond, eigenaar, slachtoffer en burger en waarborgt ieders veiligheid. Daarnaast voorkomt het het enorme verdriet, de boosheid en de frustratie van eigenaars en hun kinderen omdat zij zich niet meer radeloos en machteloos hoeven af te vragen hoe hun in beslag genomen hond het maakt. DJ krijgt toch een kans juni 2013
Zowel DJ als Linda doen het daar erg goed. DJ blijkt absoluut niet de gevaarlijke hond waar de opslaghouder hem van betichtte. DJ is nu alweer de zoveelste hond waarvan blijkt dat hij niet tegen de omstandigheden in de opslag kon en dat met de dood leek te moeten bekopen. Wij zijn heel erg blij voor hem en Linda dat hij nu alsnog deze kans krijgt. Inmiddels is DJ alweer een aantal maanden met aanlijn- en muilkorfgebod terug bij Linda nadat hij samen met haar met goed gevolg een training heeft doorlopen. We zijn blij dat DJ nog leeft! Petitie tegen maandenlange eenzame opsluiting en dreigende euthanasie van herdershonden Gozer en Gaby persbericht 13 mei 2013 De werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden is een petitie gestart voor de herdershonden Gaby en Gozer, de ouders van Donder, de elf maanden oude puberhond van de coördinator van de werkgroep, die al vanaf begin juli 2012 na een eenmalig bijtincident, begaan onder bijzondere omstandigheden, opgesloten zitten bij Dierenopvangcentrum Amsterdam (één van de opslaghouders van Dienst Regelingen). De petitie » honden-gaby-gozer-hun-pups-moeten-uit-de-eenzame-opslag is gericht aan het Openbaar Ministerie, staatssecretaris Dijksma en de vaste commissie voor Economische Zaken met het verzoek om zo spoedig mogelijk een einde te maken aan deze voor de honden onhoudbare toestand in de opslag en zowel Gozer als Gaby en hun twee pups te laten herplaatsen in het door de Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden voorgestelde asiel. Dit asiel heeft al vaker in samenwerking met Dienst Regelingen honden zorgvuldig herplaatst die anders door de opslaghouder gedood waren. Daarnaast is er het verzoek zich hard te maken om zoveel mogelijk te voorkomen dat honden lange tijd geïsoleerd in een hok opgesloten worden bij een opslaghouder en dan hierop afgerekend worden in een test. Een hond als Gozer nu al tien maanden in isolatie opsluiten terwijl door zijn gestoorde gedrag duidelijk is dat hij daar niet tegen bestand is en het afreageert door in de muren te bijten en deze te likken is een ernstige vorm van dierenmishandeling waar zowel justitie, als de Dienst Regelingen, de tester en de opslaghouder zich nu al lange tijd schuldig aan maken. Een aanlijn- en muilkorfgebod en een verplichte gedragscursus zoals in het Stay Home protocol dat door Martin Gaus ontwikkeld is, is een alternatief dat voor zowel hond, baas en samenleving stukken mens- en diervriendelijker en ook nog eens veel effectiever is om bijtincidenten tegen te gaan. Hieronder vindt u uitgebreide informatie over de bijzondere omstandigheden waaronder het bijtincident plaatsvond, hoe het er aan toe gaat met honden in de opslag, het risico-assessment van de heer Schilder en de foutieve informatie waarop hij zijn advies over Gozer baseert. Ook vindt u informatie over de opslaghouder (Dierenopvangcentrum Amsterdam) die zich schuldig maakt aan het verhandelen van werkhonden, die niets doet met gefrustreerde honden die niet tegen de opslag kunnen en die weigert honden die vrijgegeven zijn (die lange tijd voordien betaald bij haar in de opslag zaten) met een aanlijn- en muilkorfgebod te herplaatsen en er voor kiest ze af te maken.
De opslag en het risico-assessment Letterlijk wordt er door opslaghouder gezegd: 'Hij reageert opwinding af op zijn dekens (bijt erin, schudt ermee en gromt) of op de muren (likken, bijten) en hij bijt in de mand en gooit deze om.' Volgens de opslaghouder is deze hond niet te plaatsen als asielhond, omdat hij een afgekeurde werkhond zou zijn. Gozer heeft echter nooit training gehad om als werkhond aan de slag te gaan maar is altijd huishond geweest. Gozer zit daarom inmiddels al ruim 10 maanden lang geïsoleerd in een hok op de resocialisatieafdeling; een mooi woord voor een plek waar juist helemaal niets met honden gedaan wordt. De praktijk is namelijk bij deze opslaghouder dat de lastige honden daar naar toe gaan omdat ze op de binnenplaats kunnen zonder dat er een mens aan te pas hoeft te komen. Na het testmoment heeft Gozer geen normaal contact meer gehad met soortgenoten en met mensen. Voor een roedeldier is dit vreselijk. De heer Schilder, die het risico-assessment bij Gozer heeft afgenomen, baseert zijn advies o.a. op de mening van de opslaghouder. Deze opslaghouder heeft niets gedaan met Gozer, die duidelijk zichtbaar in gedrag niet tegen de situatie van opgesloten te zitten in een hok opgewassen is. Daarnaast heeft de heer Schilder zijn advies gebaseerd op de foutieve informatie die hij van de politie kreeg. Gozer zou volgens de politie namelijk een opleiding tot werkhond gehad hebben en afgekeurd zijn. Maar dat is niet waar: Gozer is weliswaar geboren uit een werklijn, maar is als pup in huis opgegroeid en was voor de inbeslagname zelfs nooit opgesloten geweest in een kennel. Ondanks dat Gozer de test redelijk goed door kwam is het advies van de heer Schilder: Gozer mag niet herplaatst worden naar een nieuwe eigenaar (de oude eigenaar mag hem wel terug krijgen onder bepaalde voorwaarden maar die wil dat niet), hij mag alleen geplaatst worden als waakhond of euthanasie. Het is zeer onterecht dat volgens dit advies via een betrouwbaar en kundig opvangcentrum voor honden geen goede nieuwe eigenaar voor deze hond gezocht mag worden. Nergens in het hele risico-assessment van de heer Schilder over Gozer wordt er rekening gehouden met het feit dat Gozer volop in de puberteit zat en ook nog eens een teef naast zich had en tien pups thuis. Natuurlijk is het niet goed dat Gozer een klein hondje gebeten heeft. Maar een jonge ongecastreerde reu vertoont vaak (territoriale) agressie naar buurthonden. Zeker een reu die samen leeft met een teef en jonge pups heeft zal meer 'macho-gedrag' vertonen naar buurthonden. Dit is onwenselijk, maar volkomen normaal gedrag van een hond. Dit onwenselijk gedrag is echter goed om te vormen tot wenselijk gedrag. De hond moet leren wat van hem verwacht wordt in een bepaalde situatie. Met training leert de hond andere honden negeren en krijgt daarvoor een beloning. Een aanlijn- en muilkorfgebod voor Gozer met verplichte gedragstraining was veel effectiever geweest, ook omdat dit zijn eerste bijtincident was. Gozer plaatsen als waakhond is gezien de resultaten van de gedragstest en het feit dat hij tot nu toe huishond is geweest, een slecht plan. Een werkhond moet zeker van zichzelf zijn om de druk van het werk aan te kunnen. Gozer zal zeker goed blaffen en uit angst misschien wel bijten. Dit zal mensen afschrikken, maar Gozer zal dit doen uit angst. Dit is een zeer slechte omstandigheid voor een hond. Bovendien blijkt uit mailwisseling van de Dienst Regelingen dat de opslaghouder Dierenopvangcentrum Amsterdam vaker honden verkoopt aan een handelaar die ze traint om deze dan weer door te verkopen als waakhond of douanehond naar Amerika en andere landen in Europa. Wetende dat veel van deze honden in het buitenland op een terrein worden gezet waar ze het verder mogen uitzoeken en een afschuwelijk bestaan krijgen, is dat niet iets wat je een hond zou willen toewensen. Het is daarom een schande dat deze opslaghouder die ook dierenasiel is zich aan deze handel schuldig maakt en bovendien weigert om de honden die na het risico-assessment herplaatst mogen worden met een aanlijn- en muilkorfgebod, ook daadwerkelijk te herplaatsen, en er voor kiest ze af te maken. De twee pups van Gaby en Gozer update december 2013 DJ blijft voorlopig nog leven 1 mei 2013 Van de advocaat van Linda en DJ hebben we vernomen dat de zitting bij de rechtbank te Arnhem, i.v.m de voorlopige voorziening die is ingediend naar aanleiding van het bezwaar op het besluit van de burgemeester om DJ te doden, rond 20 mei voorkomt. Gemeente geeft Linda en haar hond DJ in haar besluit geen schijn van kans 25 april 2013 Linda en haar advocaat hebben vandaag een brief gekregen van burgemeester Van Asseldonk van de gemeente Overbetuwe met daarin het besluit over DJ. Het komt in het kort hier op neer: de burgemeester is bereid aan te nemen dat er geen sprake is van een (geldige) afstandsverklaring. Wat zou betekenen dat de hond terug moet naar de eigenaar. In verband hiermee neemt de burgemeester in het belang
van de openbare orde en veiligheid op grond van zijn bevoegdheid op artikel 172 derde lid van de gemeentewet de hond DJ vandaag opnieuw in beslag. Hij is voornemens de hond DJ te laten inslapen en niet te herplaatsen. De burgemeester is bereid zijn voornemen hiertoe te herzien als DJ getest wordt met het risico-assessment door Matthijs Schilder. Uit de test zou dan moeten blijken dat DJ resocialiseerbaar is. Dit laatste is wel erg vreemd. Want tot nu toe bleek pas nadat een hond die door Schilder een euthanasieadvies had gekregen nadat het risico-assessment bij hem was afgenomen en de hond door advocaat met toestemming van justitie bij Martin Gaus
terecht kwam dat daar het merendeel van de honden juist wél heel goed te resocialiseren was. Maar deze test, die zoals we wel zeker kunnen weten voor de getraumatiseerde DJ in zijn huidige toestand nergens toe zal leiden behalve tot zijn doodvonnis, mag ook nog alleen onder de volgende voorwaarden:
De burgemeester meent rekening te houden met de psychologische gevolgen die het inslapen van DJ eventueel bij haar teweegbrengt. Linda mag bij het inslapen van haar hond aanwezig zijn. Hij maakt geen gebruik van het aanbod van gedragsdeskundige Margje Koster voor een second opinion omdat hij vindt dat zij vooringenomen standpunten heeft (ze noemde wat verantwoordelijke eigenschappen van Linda over haar hond in haar brief). Daarmee zou de objectiviteit (welke??) van het risico-assessment in het geding komen. Haar aanbod om DJ gratis te trainen zou pas aan bod kunnen komen als DJ volgens Matthijs Schilder resocialiseerbaar is. En dan beslist het asiel daarover. Linda mag alleen betalen voor de kosten van de resocialisatie. Linda gaat hier niet mee akkoord. Ze heeft door haar advocaat bezwaar laten maken tegen dit oneerlijke besluit waarin DJ en zij geen schijn van kans maken. Het is een schande dat de gemeente DJ en Linda niet een eerlijke kans willen geven door DJ eerst tot rust te laten komen, weer vertrouwen te laten krijgen in mensen en hem de kans te geven dat hij en Linda getraind worden om te kijken wat de mogelijkheden voor beide zijn. Petitie tegen het afmaken van hond DJ 24 april 2013 Steun Linda en DJ en teken ook de petitie "Hond DJ mag niet dood!" » ga naar de petitie Linda vecht voor het leven van haar hond DJ 22 april 2013 Vanmiddag om 13.00 uur sluit Linda Reijners uit Heteren zich in een hondenkooi op voor de rechtbank in Arnhem (Walburgstraat 2-4) om te protesteren tegen het plan van justitie om haar vijf jaar oude mechelse herder DJ aanstaande woensdag te doden. Samen met een hondengedragsdeskundige van de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden zal ze bij de rechtbank een » brief voor de officier van justitie afleveren met daarin het dringende verzoek om haar hond DJ rechtvaardig te behandelen en hem de kans op training te geven en hem naar huis te laten terugkeren. Ook heeft Linda een » brief aan koningin Beatrix geschreven en daarin gevraagd om clementie voor DJ en haar hulp om te voorkomen dat DJ gedood wordt.
De aanleiding dat DJ vorige week in beslag genomen werd was een vechtpartij met Linda's andere hond Bruno in de tuin. Mogelijke oorzaak van de vechtpartij tussen haar beide honden, die nog nooit met elkaar gevochten hadden en dikke maatjes waren, was een oorontsteking waar DJ last van had. Linda wierp zich tussen haar vechtende honden wat erin resulteerde dat DJ haar in het heetst van de strijd in haar been beet. Linda wijt dit bijtincident geheel aan zichzelf omdat ze zich niet tussen haar vechtende honden had moeten storten. Helaas dacht de politie daar anders over en trok de conclusie dat DJ gevaarlijk was en zette Linda met foutieve informatie onder druk om een afstandsverklaring te ondertekenen. De politie vertelde aan Linda dat ze haar hond alleen kon redden als ze de afstandsverklaring tekende, anders zou haar hond DJ afgemaakt worden. Een dag later kwam Linda er achter dat zij door deze foutieve informatie juist het doodvonnis van DJ had getekend. Zij zocht hulp bij de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden en schakelde een advocaat in om een klaagschrift te sturen aan de officier van justitie tegen de inbeslagname. Desalniettemin wil justitie de mechelse herder DJ woensdag laten afmaken.
DJ vervult een heel belangrijke plek in Linda's leven en is voor haar onvervangbaar. Als pup is DJ mishandeld, waardoor de hond erg eenkennig, angstig en wantrouwig is naar mensen die hij niet kent. DJ heeft daardoor een sterke band met Linda en heeft haar nooit eerder gebeten. Het afmaken van DJ kan een groot trauma bij Linda veroorzaken. Zij is bereid alles te doen om haar hond terug te krijgen en wil haar andere hond herplaatsen om mogelijke vechtpartijen in de toekomst te voorkomen. Ook maakt zij graag gebruik van de hulp die onze hondengedragsdeskundige aan de officier van justitie heeft aangeboden om DJ te trainen en Linda daarin te begeleiden. Honden zijn zeer sociale dieren en vele zijn dan ook niet bestand tegen het leven in een kennel in de opslag. DJ heeft daarbij ook nog eens slechte ervaringen met mensen omdat hij mishandeld is. Nu hij zonder zijn eigenaar helemaal op zichzelf is aangewezen, zal hij zeer angstig zijn. Na alle stress van het gevecht en het bijten van zijn eigenaar, kan inbeslagname en een kennelverblijf sterk traumatiserend werken op een hond als DJ. Uit pure angst en stress kan hij dan gaan bijten, voor hem is dat dan uit noodweer. Een hond die wantrouwig is naar vreemden kan meestal met positieve training worden geholpen om weer meer vertrouwen in mensen te krijgen. DJ, als trouw en liefdevol maatje van Linda, verdient deze kans! Teken voor een verantwoord bijtincidentenbeleid op » www.verantwoordbijtincidentenbeleid.nl 11 maart 2013 Martin Gaus is in gezamenlijk initiatief met werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden de petitie "Verantwoord Bijtincidentenbeleid" gestart met als doel dat honden die verdacht worden van een bijtincident niet langer maandenlang geïsoleerd worden opgesloten in een hok bij een opslaghouder en aan een risico-assessment worden onderworpen om daarna vaak onterecht te worden afgemaakt. De petitie, waarin het verzoek om het veel effectievere, mens- en hondvriendelijkere » Stay Home protocol als nieuw beleid over te nemen, is gericht aan staatssecretaris Sharon Dijksma en de gemeenten. Op de petitiesite is tevens een verkorte film te zien waarin Helly Gaus uit de doeken doet wat er mis is met het risico-assessment en honden in de opslag. Martin Gaus en de Werkgroep Inbeslaggenomen Honden concluderen dat een groot percentage van de honden die voor een bijtincident in de opslag zitten ten onrechte zijn geëuthanaseerd. Dat concluderen ze naar aanleiding van de opslag-honden die van Justitie ondanks een euthanasieadvies voor een laatste kans nog naar Gaus mochten. Na een individueel aangepast trainingsprogramma mocht 85 % van die honden na opnieuw getest te zijn toch naar huis. Honden die het vaakst de dupe worden van het huidige beleid zijn juist de 'gewone' huishonden. Uiteenlopend van een knokpartij(tje) in het park met een andere hond waarbij ingrijpende eigenaars zelf gebeten worden of de hond die tegen een kind opspringt om de boven het hoofd gehouden voetbal te pakken te krijgen kan al voldoende zijn om in beslag genomen worden en in de opslag terecht komen. Maandenlang, soms zelfs langer dan een jaar, zit hij alleen in een hok. Ondertussen mag jij als eigenaar niet weten waar je hond is, je hoort al die tijd niks over hem. Door hun langdurige isolatie en de daardoor ontstane chronische stress veranderen de honden van karakter. Ze worden neurotisch, argwanend. Als ze uiteindelijk na maanden aan het risico-assessment (een in opdracht van de overheid door universiteit Utrecht ontwikkelde risico-evaluatie en gedragstest) worden onderworpen heeft dat zware gevolgen: veel van die honden komen niet door de test heen en worden nu officieel als potentieel zeer gevaarlijk gekwalificeerd en vervolgens geëuthanaseerd. Stay Home protocol Gedragstrainer doet aanbod aan OM om mechelse herder Mike te trainen ter voorbereiding op risico-assessment 1 februari 2013 - Hondentrainer en gedragsdeskundige Margje Koster heeft wel een heel bijzonder voorstel gedaan » per brief aan het OM in Den Haag. Zij stelt daarin voor om de in december wegens een bijtincident in beslag genomen mechelse herder Mike te komen trainen in de opslag ter voorbereiding op het risico-assessment dat hij nog moet ondergaan. In bijlagen van de brief aan het OM omschreef zij » de nadelen van het risico-assssment en » haar werkwijze om agressieve honden te resocialiseren. Helly en Martin Gaus op de bres voor in beslag genomen honden Persbericht 10 januari 2013 - Maandag 14 januari om 13.00 uur nodigen Helly en Martin Gaus pers, gemeenten en hondengedragstrainers uit voor een bijeenkomst in hun Gedragscentrum te Lelystad (Bronsweg 9), waar zij uit de doeken zullen doen wat er mis is met het risico-assessment dat in opdracht van de overheid door de universiteit Utrecht ontwikkeld is voor honden die gebeten hebben. Veel honden zijn in de afgelopen jaren in de opslagperiode getest en werden door middel van het risico-assessment waarvan een gedragstest één van de vijf onderdelen is, als zeer gevaarlijk gekwalificeerd en vervolgens geëuthanaseerd. Veertien van de vele aldus geteste en ter dood veroordeelde honden mochten door tussenkomst van een advocaat met toestemming van Justitie vervoerd worden naar het Gedragscentrum van Martin Gaus, meer dan de helft werd daar verdoofd binnengebracht omdat de honden als 'zeer gevaarlijk' werden beschouwd. Na een periode van rust en aansluitend een individueel aangepast gedragsmodificatie-programma met een eigen verzorgster en trainster en een maatje in hun kennel, is dezelfde test door dezelfde testpersonen afgenomen. Twaalf honden slaagden nu voor de test en mochten naar huis terug. Helly en Martin Gaus vonden zelf twee honden te gevaarlijk en die twee honden werden bij hen in aanwezigheid van de eigenaars geëuthanaseerd. Tientallen honden kregen deze kans echter niet en zijn de afgelopen jaren hierdoor vaak onterecht gedood nadat ze maandenlang, soms zelfs langer dan een jaar, geïsoleerd in een hok bij een opslaghouder zaten. In overleg met het Parket Generaal is dit risico-assessment in een brief aan alle gemeenten in ons land aangeboden als middel om met bijtincidenten om te gaan. In deze brief wordt geadviseerd om ook honden die nooit gebeten hebben, maar waarvan gedacht wordt dat ze dat mogelijk in de toekomst wel kunnen gaan doen, aan een risico-assessment te onderwerpen. Een zeer verontrustende zaak omdat volgens Helly en Martin Gaus dus is gebleken dat dit nog niet gevalideerde risico-assessment samen met de manier en de omstandigheden waaronder de test wordt toegepast, niet deugt.
Er zijn volgens Helly en Martin Gaus veel betere alternatieven beschikbaar waardoor honden met een bijtincident niet gedood hoeven te worden en toch de veiligheid van burgers gegarandeerd wordt. Er is voor gemeenten een eenvoudig op te volgen protocol ontwikkeld voor een mens- en hondvriendelijker aanpak ter voorkoming van bijtincidenten. Volgens dit protocol zou er zodra er een hond gebeten heeft een onmiddellijk aanlijn- en muilkorfgebod moeten volgen waarna de eigenaar verplicht is op eigen kosten het probleemgedrag van zijn hond door middel van een gedragstrainingscursus aan te pakken. Wil de eigenaar alsnog van het aanlijn- en muilkorfgebod voor zijn hond af, dan zal de hond na de training op kosten van de eigenaar op het probleemgedrag getest moeten worden. Behalve dat door het toepassen van dit protocol het aantal bijtincidenten daadwerkelijk kan verminderen omdat ook de eigenaar hier iets door leert, kan ook het enorme verdriet, de boosheid en frustratie van eigenaars en hun kinderen voorkomen worden omdat zij zich niet radeloos meer hoeven af te vragen hoe hun in beslag genomen hond het maakt. Bijtincidenten zullen alleen echt verminderen door preventie: door eigenaars te leren hoe honden functioneren en hoe zij het gedrag van honden kunnen aansturen. Herderpups van in beslaggenomen ouders zoeken goed huis update september 2012 17 augustus 2012
Beide ouders van de pups zijn in beslag genomen toen de pups vijf weken oud waren. De reu had een klein hondje verwond. De moeder van de pups heeft helemaal nooit iets gedaan. Ze reageerde alleen fel op de komst van de politie in haar huis. Voor de politie was dat helaas reden om beide honden met de pups in beslag te nemen en zowel de teef als de reu te laten testen. De pups werden toen ze 7 weken oud waren door justitie weer terug gegeven aan de eigenaren. De ouders zitten nog gevangen in de opslag in afwachting van de uitkomst van de test die zal bepalen of ze mogen blijven leven. Zie voor meer info Moeder met pups onterecht in beslag genomen De pups zijn geënt en de eigenaren hebben ze gesocialiseerd door ze in aanraking te laten komen met andere mensen, kinderen, winkels etc.
We zoeken voor deze zes pups lieve baasjes die de tijd en aandacht voor een pup kunnen opbrengen, die bereid zijn om met de pup op cursus te gaan zodat het een sociale hond wordt en de hond later ook voldoende beweging kunnen geven. Duitse herders zijn vaak erg baasgericht en willen graag werken. Heb je belangstelling neem dan contact op met eigenaar Anco Ladenberg, tel: 06 51362021 en 06 46623941 en 06 40668230. Moeder met pups onterecht in beslag genomen 19 juli 2012
Helaas belde een voorbijganger de politie, dat tot gevolg had dat de dierenpolitie werd ingeschakeld. Die kwam diezelfde dag nog aan huis om de reu te beoordelen. Op de komst van de dierenpolitie in huis reageerde het teefje Gaby erg fel, wat niet verwonderlijk is gezien de 10 pups die zij had te verdedigen en de spanning die het bezoek met zich mee bracht. Beide Duitse herders werden toen door de politie als zeer agressief beoordeeld en werden samen met de 10 pups in beslag genomen. Zowel het teefje als de reu zouden in opslag moeten blijven in afwachting van een test. De reu van anderhalf oud heeft, hoewel hij inderdaad af en toe fel kan reageren, nog nooit eerder gebeten. Maar het teefje Gaby van zes jaar oud heeft in haar leven nog nooit wat gedaan. Ze is eenkennig, maar erg lief. Nu mogen de pups binnenkort terugkeren naar huis, maar zonder hun moeder. In 2008 is, na de afschaffing van de Regeling Agressieve Dieren (RAD), de Nieuwe Regeling Agressieve Dieren waar minister Verburg mee kwam gelukkig niet doorgegaan. Op grond van de nieuwe RAD zouden honden met dreigend gedrag al in beslag genomen kunnen worden in afwachting van een test. Hierover ontstond destijds terecht veel commotie bij zowel publiek als politiek en ruim 17.500 mensen protesteerden met hun handtekening. Ondanks dat deze regeling niet door ging is er nu een moederhond in beslag genomen die slechts dreigend gedrag vertoonde om voor haar heel logische redenen. Wanneer er met veel spanning vreemde mensen (in dit geval de politie) een huis betreden van een hond die nog zogende is en 10 pups heeft en bovendien eenkennig vaan aard is, is het normaal dat zij dreigend gedrag vertoont. In de dierenwereld zijn de moeders nu eenmaal fel in het beschermen van hun jongen en is dit volkomen normaal gedrag.
Voor de socialisatie van de pups is deze situatie erg slecht. De pups zijn nu 7 weken oud en horen minimaal 8 weken bij de moeder te blijven. Hondendeskundige Gesar Millan zegt zelfs dat voor een goede ontwikkeling en socialisatie 12 weken bij de moeder nodig zijn. Voor de moeder zal het op deze manier scheiden van de pups zeer traumatiserend zijn. Deze hond zit nog vol hormonen die haar gedrag beïnvloeden. In een huiselijke situatie wordt een moederhond nooit in één keer van haar pups gescheiden, maar gaan de pups stuk voor stuk weg. Daarbij komt dat zij ook al gescheiden is van haar eigenaren en eenkennig is van aard. Zij is nooit eerder in isolatie in een kennel geweest; de eigenaren namen hun honden altijd mee op vakantie. Herders doen het vaak slecht als ze opgesloten zitten in isolatie. Dit alles bij elkaar kan het testresultaat alleen maar negatief beïnvloeden en de kans is groot dat deze hond daardoor onterecht en geheel onschuldig ter dood wordt veroordeeld. Wat de reu betreft was het vele malen billijker geweest om deze hond, die in de puberteit zit, een tijdelijk aanlijn- en muilkorfgebod te geven waar de eigenaren vanaf kunnen komen als ze met de hond op cursus gaan. Zo had veel leed voor de hond en eigenaren voorkomen kunnen worden. Risico-inschattingstest van overheid omstreden: tientallen honden afgelopen jaren onterecht gedood mei 2012 Honden die wegens een bijtincident in beslaggenomen worden, worden sinds de afschaffing van de Regeling Agressieve Dieren (RAD) onderworpen aan een door de in opdracht van de overheid ontwikkelde risico-inschattingstest, en daar vervolgens op
afgerekend. Vaak zitten deze honden, voordat ze getest worden, al een lange periode geïsoleerd in een hok opgesloten bij een opslaghouder. De 14 honden die bij Martin Gaus terecht kwamen na een euthanasie advies:
Een deel van deze 14 honden werd verdoofd bij Martin Gaus binnen gebracht omdat zij als "levensgevaarlijk" werden beoordeeld, zowel door de opslaghouder als door de gedragsdeskundige van Universiteit Utrecht, die de testen afneemt en Justitie adviseert. In de vier weken dat deze veertien honden voor een herstelperiode bij Gaus verbleven kregen ze veel persoonlijke aandacht, kregen ze indien mogelijk een soortgenoot als metgezel in hun kennel, veel contact met andere honden en volgden ze een resocialisatieprogramma, waarbij ook de eigenaren actief betrokken werden. Elf honden slaagden met stip voor de agressietest die opnieuw werd afgenomen, en tien daarvan mochten terug naar huis. Op slechts twee honden werd op indicatie van Martin Gaus alsnog euthanasie toegepast omdat de veiligheid van de maatschappij niet gegarandeerd kon worden. Er was wel een groot verschil: eigenaren van honden in de opslag krijgen slechts een gortdroog briefje thuis dat hun hond is gedood omdat hij niet door de test heen kwam. Bij Martin Gaus konden de eigenaren hun hond tot het laatste moment bijstaan, en kon hun hond in hun armen sterven. Voorstel over bijtincidenten gestuurd naar alle gemeenten in Nederland 24 mei 2012 De werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden heeft alle gemeenten in Nederland een brief gestuurd met daarin het voorstel dat, wanneer er een bijtincident in de gemeente plaats vindt, men tot een effectievere en diervriendelijkere aanpak over gaat, waarin gelijk ook veel beter de openbare veiligheid gewaarborgd wordt. Als voorbeeld om te volgen wordt het beleid van de gemeente Den Helder genoemd. Ook biedt de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden haar protocol aan, dat zij speciaal voor gemeenten heeft ontwikkeld. Boris kreeg een nieuwe kans april 2012 Boris is een jonge Mechelse Herder reu die wegens een bijtincident en de slechte begeleiding van zijn eigenaar in beslag genomen werd en daardoor maandenlang in een hok van een opslaghouder terecht kwam. Boris werd uiteindelijk getest en daaruit volgde het advies de hond te onteigenen en eventueel na training te herplaatsen of anders euthanasie. Helaas wilde de opslaghouder, die tevens asiel is, Boris niet herplaatsen maar euthanaseren. Justitie gaf aan dat Boris de kans mocht krijgen om bij Martin Gaus getraind te worden en daarna herplaatst te worden. Alleen was daar geen geld voor. De Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden is daarom erg blij dat Stichting Dierenlot haar aanvraag hiervoor steunde en zo Boris deze kans wilde geven en de training en alle bijbehorende kosten wilde betalen.
Bij Martin Gaus werd hij gecastreerd om rustiger en stabieler te worden, werd hij getraind en kreeg hij veel aandacht. Na een week of vier was Boris een stuk stabieler en goed gehoorzaam. Hij verdroeg de hoofdband en snoetenband goed. Ook reageerde hij niet meer op fietsers, joggers en gillende en wegstuivende mensen. Boris is op 7 april door Martin Gaus geplaatst bij jonge mensen die altijd herders hebben gehad. Ze hebben een ruim huis en een afgesloten ruime tuin. De laatste berichten luiden dat het prima met Boris gaat; dat hij lief en waakzaam is en dat zijn nieuwe baasjes heel erg blij met hem zijn. Roco is niet meer 8 maart 2011
De eigenaren van Roco bleven tot aan zijn dood toe in hem geloven. Ze hielden van hem en vertrouwden hem, onvoorwaardelijk. Maar tijdens Roco's verblijf bij Martin Gaus werd het ook de eigenaren duidelijk dat Roco de test niet zou kunnen halen in het daarvoor gekozen tijdsbestek. De isolatie in de opslag had Roco duidelijk geen goed gedaan. De eigenaren stonden toen voor een afschuwelijk dilemma: ervoor kiezen om Roco in te laten slapen zou voorkomen dat Roco terug in isolatie naar de oude opslag zou worden gebracht om daar uiteindelijk na de rechtzaak gedood te worden. Het getuigt van veel moed en liefde voor hun hond dat de eigenaren gekozen hebben voor het welzijn van Roco. Hierdoor heeft Roco vlak voor zijn dood nog kunnen spelen met hen en is hij in hun vertouwde nabijheid rustig in slaap gevallen om daarna niet meer wakker te worden. Roco was één van die honden die zichtbaar niet tegen de isolatie van de opslag kon. Verzoek aan rechtbank om zaken inbeslaggenomen dieren voorrang te verlenen 20 januari 2011 Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden heeft een schriftelijk verzoek aan alle strafkamers van de rechtbanken in ons land gestuurd om uit dierenwelzijnsoogpunt een diervriendelijker beleid in overweging te nemen wanneer het gaat om de afhandeling van strafzaken waarbij levende dieren inbeslaggenomen zijn. In de huidige praktijk zitten honden en andere dieren nu vele maanden en soms zelfs langer dan een jaar geïsoleerd in een opslag. Omdat veel dieren slecht tegen de omstandigheden in de opslag kunnen, brengt dit onnodig veel dierenleed met zich mee. Een deel van dit dierenleed kan voorkomen worden wanneer rechtbanken er voor kiezen om strafzaken waarbij levende inbeslaggenomen dieren betrokken zijn bewust voorrang te verlenen. Ook kan men er voor kiezen, om wanneer een zitting om bepaalde redenen uitvalt, hiervoor in de plaats een zaak met een inbeslaggenomen dier te behandelen. Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden hoopt dat aan haar verzoek door de rechtbanken gehoor wordt gegeven. Roco mag naar Martin Gaus 18 januari 2011 De rechter heeft vandaag op de zitting besloten dat Roco op kosten van de eigenaren naar Martin Gaus mag gaan om te herstellen van het trauma dat hij opliep door de isolatie in de opslag. Na een maand zal hij bij Martin Gaus opnieuw getest worden.
Door de opslaghouder is Roco geheel aan zijn lot overgelaten. Uit het verslag van het testrapport blijkt dat de opslaghouder geen enkele poging heeft gedaan om het vertrouwen van de bange hond te winnen. Ondanks dat de hond duidelijk getraumatiseerd is, doodsbang en daardoor niet te testen, stelt de tester Roco op 9 september toch bloot aan enkele testonderdelen waardoor de hond alleen maar banger wordt. Roco bijt niet, maar laat slechts zien hoe ontzettend bang hij is. De tester kwam door een niet afgemaakte test die op deze wijze nooit afgenomen had behoren te worden en een opslaghouder die deze hond aan zijn lot overliet tot de schandalige en onrechtvaardige conclusie dat Roco geëuthanaseerd diende te worden. Wij zijn blij dat Roco nu met hulp van veel aandacht en geduld in ieder geval een kans gaat krijgen. Cady mag naar huis 12 januari 2011
Anders dan bij de eerste test, is nu ook de bekwaamheid van de eigenaresse om met Cady op een goede manier om te gaan, in de beoordeling meegenomen. Ondanks dat Cady de test niet helemaal goed doorliep, mag ze nu toch met een aanlijn- en muilkorfgebod naar huis samen met haar eigenaresse. Over een half jaar wordt Cady opnieuw getest. In de tussenliggende tijd zal Cady samen met haar eigenaresse een gedragstraining volgen. Meer over Cady is te lezen in ons zwartboek. Gemeente Den Helder eerste gemeente die werkt met hondvriendelijke aanpak bijtincidenten 17 december 2010 De gemeente Den Helder geeft in haar Dierenwelzijnsnota de voorkeur aan de procedures en de methoden die door de Werkgroep Hulp In beslaggenomen Honden zijn ontwikkeld en waarbij de hond aan het Martin Gaus Adviescentrum wordt overgedragen ter beoordeling, ter verzorging en eventuele resocialisatie. Naast allereerst het belang voor de inwoners van Den Helder, hecht de gemeente ook aan de juiste procedures voor de hond bij de inbeslagname, zoals onder andere de inbreng van de Hondenbrigade in plaats van politie. Deze procedures gelden voor zowel in beslagname als verzorging in opslag als eventuele euthanasie. Het complete traject van probleemhonden kan op aanwijzing volgens artikel 2.4.18 APV Den Helder bestaan uit het probleemgedrag aan te pakken door het verplicht Sociaal Honden Vaardigheidsbewijs (SHV) halen door de eigenaar, de handhaving van het bestaand muilkorfgebod bij bijtincidenten en /of agressief gedrag in de APV Den Helder met de toevoeging dat de eigenaar een periode de tijd krijgt om zijn hond te resocialiseren. Inbeslagnames lopen wanneer dat mogelijk is via het Bestuursrecht en inbeslaggenomen honden komen voor beoordeling eigenaar en hond en training terecht bij Martin Gaus. Het traject wordt verplicht betaald door de eigenaar van de hond. Euthanasie kan worden bevolen wanneer bovenstaande traject niet tot resultaat leidt en alleen na overleg met een gekwalificeerd kynologisch gedragstherapeut. De Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden is erg blij met dit nieuwe beleid van de gemeente Den Helder dat daadwerkelijk de oorzaak wil aanpakken en waardoor honden nu eens niet het slachtoffer behoeven te worden. Hopelijk gaan veel gemeenten dit goede beleid navolgen. De Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden heeft zelf ook een uitgebreid protocol ontwikkeld voor gemeenten, deze kun je hier downloaden. Cady mag naar Martin Gaus 7 december 2010 Cady, het jonge zwarte mechelaarteefje van anderhalf jaar oud, mag uiteindelijk toch van het OM voor een maand naar Martin Gaus. Op 7 december vond de zitting plaats en stemde de officier van justitie alsnog hiermee in. Cady zal bij Martin Gaus veel aandacht krijgen en opnieuw beoordeeld worden. Ook de eigenaresse wordt bij dit proces betrokken. Na een aantal incidenten werd Cady op zes augustus 2010 in beslaggenomen. In de opslag werd zij na enkele maanden getest en doorliep de test wonder boven wonder redelijk goed. Ondanks dat de tester Matthijs Schilder geen enkele moeite had gedaan om een goed beeld te krijgen van de eigenaresse gaf hij toch het advies dat Cady niet naar huis terug mocht maar in plaats daarvan herplaatst diende te worden onder strenge voorwaarden. Wanneer er voor Cady binnen 3 maanden geen nieuwe baas gevonden werd diende zij geëuthanaseerd te worden zo luidde het advies. Gelukkig krijgen Cady en de eigenaresse nu een nieuwe en eerlijke kans. Meer over Cady is te lezen in ons zwartboek Bruce leeft nog! 10 augustus 2010 bron: care2 animal welfare, door ons vrij vertaald & enigszins ingekort Het is nu bijna drie jaar geleden dat Bruce, een Amerikaanse Staffordshire terrier, in Ierland opgesloten werd vanwege de regelgeving "DDA" uit 1991, in het Nederlands "wet gevaarlijke honden". Voordat Bruce in beslag genomen werd was hij een vrolijke pup die zeer gelukkig samen leefde met zijn bazinnetje Shannon en een Labrador. Er is veel kritiek geweest, en nog, op de wet die de authoriteiten het recht geven om een hond die lijkt op een pitbull, of hij nu wel of niet agressief gedrag heeft vertoond, te doden. Mensen van een stichting in Noord Ierland, East Galway Animal Rescue (EGAR), boden aan Bruce op te nemen. Zij deden dit mede omdat het juridische systeem in Noord-Ierland erg traag werkt. Op 29 juli jl. reden Sarah Gunther en Daithí O'Hanlon van EGAR naar Noord Ierland, een reis van bijna 750 km vv. De twee, met Bruce, reden zeer blij terug naar hun opvangcentum. Bruce heeft het daar erg naar zijn zin. Het heeft dus geholpen, twee jaar lang protesteren, e.e.a. heeft meer dan 17.000 handtekeningen opgeleverd.  Blacky terug naar huis9 maart 2010 Blacky, een intacte Staffordshire terrier reu, was samen met zijn moeder betrokken bij een bijtincident. Beide honden werden daardoor in beslag genomen en hebben 11 maanden in de opslag gezeten. Omdat Blacky's moeder niet was begonnen met de vechtpartij mocht zij meteen naar huis nadat zij met goed gevolg een risico-inschattingstest had doorlopen. Maar Blacky mocht, ondanks dat ook hij zonder veel problemen door de risico-inschattingstest heen kwam, toch niet terug naar zijn eigenaar. De gedragsdeskundige die de test afnam achtte de kans op herhaling te groot. Bovendien achtte hij de eigenaar niet in staat zijn hond te controleren. Op verzoek van de advocaat mocht Blacky van Justitie drie weken naar Martin Gaus voor resocialisatie en dit betekende dus een nieuwe kans en een nieuwe test. Blacky kwam zonder enige vorm van agressie door de risico-inschattingstest, die zeer veel bedreigende onderdelen bevat, heen, en gedroeg zich naar een klein wit hondje (hij had samen met zijn moeder een klein wit hondje aangevallen) zeer relaxed. Ook bleek hij zeer zacht en voorzichtig met de kleinzoon van Martin Gaus om te gaan. De eigenaar bleek niet de begeleider te zijn die betrokken was bij het bijtincident en toonde zich zeer verantwoordelijk door regelmatig met zijn hond te komen trainen. Blacky is nu weer thuis, gecastreerd.
Gesprek met Parket Generaal openbaar ministerie: OM houdt herstel bij Martin Gaus niet tegen februari 2010 Op 18 december 2009 had de Werkgroep een gesprek met het Parket Generaal van het openbaar ministerie (OM) in Den Haag. Het Parket Generaal geeft sturing aan het landelijke beleid ten aanzien van honden en hun eigenaren tegen wie een proces-verbaal is opgemaakt vanwege een (vermeend) bijtincident. In het gesprek is veel aan de orde gekomen. Wij hebben o.a. gepraat over de inbeslagname en het voorkomen daarvan, de lange duur van de inbeslagname, waarom de eigenaar niet meer aangepakt wordt, de test en de beïnvloeding van de inbeslagname op het testresultaat. In het gesprek werd duidelijk dat het OM niet al te veel kanten op kan, al zou zij soms willen, omdat dit wettelijk niet geregeld is. Zo valt een hond juridisch en wettelijk onder een zaak. Men vertelde ons dat ondanks dat een hond een zaak is, men bij het OM zich ervan bewust is dat het levende have betreft en ook aan deze zaken prioriteit wil geven. Hierover is een brief uitgegaan naar de rechtbanken en is voor deze zaken een aparte Officier van Justitie bij de rechtbanken aangesteld. Interessant was om te horen dat het OM het liefst net als wij ook een verplichte opvoedcursus ziet voor hondeneigenaren. Omdat de bijtkracht van honden nogal kan verschillen, ligt bij het OM de prioriteit voor deze verplichting bij bepaalde hondenrassen. Hierover zijn brieven uitgegaan. Het ministerie van LNV is hier echter geen voorstander van. Ook werd duidelijk dat het Parket Generaal in de nieuwe RAD (die dus niet is doorgegaan) de aandacht voor de eigenaar van de hond miste. De oorzaak van de bijtincidenten ligt immers vaak bij de eigenaar en daarom zou deze meer aangepakt dienen te worden. Hierbij is voor het OM onder andere verbeurdverklaring een optie, waardoor de hond niet terug gaat naar de oude eigenaar, maar herplaatst wordt. Positief was dat uit het gesprek duidelijk naar voren kwam dat het OM mensen die via hun advocaat gebruik willen maken van de herstelmogelijkheid bij Martin Gaus, als hun hond een euthanasieadvies na de test heeft gekregen, niet zal tegen houden. Omdat eigenaren nu helemaal niet weten hoe het met hun inbeslaggenomen hond gaat, hebben wij gevraagd of het niet mogelijk kan worden dat zij één keer per twee weken een kort verslag (eventueel met een foto) toegestuurd krijgen over hoe het gaat met hun hond. Dit verslag zou door de opslaghouder gemaakt kunnen worden en bijvoorbeeld via de Dienst Regelingen verstuurd kunnen worden naar de eigenaar of naar diens advocaat. In eerste instantie leek men hier welwillend tegenover te staan. Helaas werd er echter al gauw geconstateerd dat dit extra kosten met zich mee zou brengen en hield men de boot af. Na afloop kwamen er naar aanleiding van het gesprek nog diverse » vragen bij ons boven, die we later schriftelijk per brief naar het Parket Generaal stuurden en waar wij van hen » deze brief als antwoord kregen. Vijfde ter dood veroordeelde hond weer thuis na herstel 16 december 2009 De inbeslaggenomen herder Conan werd eerder in opdracht van Justitie getest door gedragsetholoog Matthijs Schilder. De hond kreeg na deze test een euthanasieadvies. Na een aantal weken bij Martin Gaus, waar Conan veel persoonlijke aandacht kreeg en sociaal contact met andere honden, slaagde de herder alsnog glansrijk voor dezelfde test. De rechter was zo aardig om, toen er een zaak uit viel, de zaak van deze hond naar voren te schuiven, zodat hij niet onnodig lang in opslag hoefde te zitten. Conan zit daardoor nu weer gezellig thuis bij zijn baasjes. In totaal hebben nu zes inbeslaggenomen honden die een (veelal herhaald) euthanasieadvies na een risico-assessment kregen de mogelijkheid van Justitie gekregen om bij Martin Gaus te herstellen van hun door de isolatie opgelopen trauma voordat ze de test opnieuw deden. Vijf van de zes honden slaagden daarna wel voor de test. Slechts één hond werd vrij direct na aankomst bij Martin Gaus ingeslapen omdat de hond te onberekenbaar en agressief van aard was. Dit laat zien dat het testresultaat erg onbetrouwbaar is wanneer een hond getest wordt vanuit een situatie van opsluiting en isolatie. Helaas worden er hierdoor veel honden na een slecht testresultaat onterecht geëuthanaseerd. Rocko eindelijk vrij 7 december 2009
Rocko, de jonge onstuimige kruising herder (zie het zwartboek) , is eindelijk weer thuis bij zijn bazin en zijn hondenvriendjes. Rocko zat een jaar en drie maanden lang onterecht in een opslag. Hij was inbeslaggenomen omdat hij de hele nacht in de tuin zat te blaffen en de hondenbegeleider die over de schutting ging hangen dacht dat het mogelijk was dat Rocko wel eens zou kunnen uitbreken en dan iemand zou kunnen bijten. De rechter deed op 20 augustus de uitspraak dat de inbeslagname onrechtmatig was en Rocko terug naar huis mocht. Drie maanden na deze uitspraak was Rocko nog altijd niet thuis. Behalve dat dit uiteraard voor Rocko en zijn bazin geen goede zaak was, werd er hierdoor ook nog eens onnodig overheidsgeld verspild. Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden stuurde daarom een brandbrief naar de verantwoordelijke ambtenaar voor de vrijlating van Rocko. Inbeslaggenomen honden uit Bulgarije 2 december 2009
De honden kwamen uit Sofia op voorspraak van de stichting Galgo International omdat zij geen kans hadden om de komende kou te overleven. De honden, waarvan het merendeel pups, zouden zeker doodgevroren zijn in het plaatselijke opvangcentrum waar niemand zich iets van de dieren aantrekt, behalve de vrijwilligers van Animal Rescue Sofia. Nadat de honden op 3 november in beslaggenomen werden vanwege de slechte vervoersomstandigheden heeft de Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden diverse brandbrieven verstuurd naar het ministerie van LNV met het verzoek de honden over te dragen voor resocialisatie en om ze niet te testen. Benadrukt werd dat deze honden in korte tijd al veel meegemaakt hadden en veelal een ellendige voorgeschiedenis hadden en geen goede basis. Rust en vertrouwen in een mens krijgen is daarom een eerste logische vereiste.
De slechte omstandigheden voor honden en de vele dodingsstations in sommige Europese landen is een Europees probleem waar dierenliefhebbers hun ogen niet voor kunnen sluiten. Dit wordt echter niet ingezien door een dieronvriendelijke Nederlandse overheid die de discussie niet wil aangaan over de noodzaak van het opvangen van dieren die anders een wisse dood tegemoet gaan, en die zich vooralsnog niet wil inzetten voor een betere regelgeving in Europa. Rocko zit nog steeds vast 1 december 2009 Rocko, de jonge onstuimige kruising herder (zie het zwartboek) die in september 2008 in beslaggenomen werd, zit nog steeds vast ondanks dat de rechter op 20 augustus 2009 de uitspraak deed dat de inbeslagname onrechtmatig was en Rocko terug naar huis mocht. Rocko was inbeslaggenomen omdat hij de hele nacht in de tuin zat te blaffen en de hondenbegeleider die over de schutting ging hangen dacht dat het mogelijk was dat Rocko wel eens uit zou kunnen breken en iemand zou gaan bijten. Rocko zit nu al bij elkaar een jaar en twee maanden voor niets vast. En de laatste maanden dus helemaal zonder reden. Een enorme verspilling aan overheidsgeld. Rocko had met wat goede wil van justitie al op 21 augustus thuis kunnen zijn. Het is stuitend hoe Rocko als een inbeslaggenomen ding behandeld wordt en hoe er aan zijn eigenwaarde en de gevoelens van zijn verzorgster voorbij wordt gegaan. Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden heeft een brandbrief gestuurd voor de vrijlating van Rocko. Pechvogel Ruby wordt uiteindelijk geluksvogel 5 oktober 2009 Nieuw thuis voor vier keer ter dood veroordeelde hond
Ruby was in 2009 regelmatig in het nieuws omdat zij lange tijd angstig en geïsoleerd in een opslag zat en daar op afgerekend dreigde te worden. Nadat Ruby in maart 2009 eindelijk vrij kwam na een periode van herstel bij Martin Gaus en zij
geslaagd was voor de levenstest, zat zij nog geen maand later opnieuw in de opslag omdat de eigenaar de hond niet langer onder controle had. Als reactie daarop verzocht de Werkgroep in een brief aan de Officier ernstig te overwegen om uit gevoel
voor rechtvaardigheid de hond te herplaatsen in plaats van te doden. Ruby heeft het in haar nieuwe thuis erg naar haar zin en is lief en sociaal naar de andere huisgenoten en het bezoek. Voor wie meer wil weten over de voorgeschiedenis van Ruby: De eerste keer zou Ruby geëuthanaseerd worden vanwege de RAD, maar die verviel. Toch wilde de officier haar laten doden omdat de opslagkosten te zwaar wogen en een test van de opslaghouder dat adviseerde, maar daar stak de advocaat bijtijds een stokje voor. Daarna werd duidelijk dat ze toch getest zou worden met het risico-assessment dat minister Verburg liet ontwikkelen. Ruby werd daarop door gedragsbioloog Matthijs Schilder in de kennel getest. Ruby zat toen al 11 maanden geïsoleerd in een kennel en was hierdoor zo bang geworden dat ze pas durfde te eten als ze alleen was. Hierdoor was ze nauwelijks te testen, met als resultaat het advies: euthanasie. In februari 2009 mocht Ruby met hulp van onze inmenging herstellen bij Martin Gaus. Daar bleek zij een lieve hond. Ze slaagde met vlag en wimpel voor de test die opnieuw door Matthijs Schilder werd afgenomen en mocht terug naar haar baas. Deze was lichamelijk erg achteruit gegaan en bleek niet langer in staat controle over zijn hond Ruby te hebben. Nog geen maand later zat Ruby opnieuw in de opslag. Ruby was tegen een vrouw opgesprongen die later een blauwe plek op haar been had. De Werkgroep schreef de Officier van Justitie een brief met het verzoek Ruby niet het slachtoffer van de onbekwaamheid van deze eigenaar te laten worden. Zij deed Justitie het voorstel Ruby te laten adopteren door een gedragstrainster van Gaus. De officier stemde hierin toe. Groot was de teleurstelling over Ruby: de trainster die haar wilde adopteren trok zich terug omdat zij niet aan de voorwaarden kon voldoen. De coördinator van de Werkgroep belde na enige tijd naar Justitie om te horen of al bekend was wat er met Ruby ging gebeuren. Zij kreeg te horen dat er besloten was tot euthanasie en dat telefoontjes over deze hond niet meer doorgeschakeld mochten worden. Om Ruby toch nog een laatste kans te geven bood de werkgroepscoördinator aan dat zij zelf Ruby onder strenge voorwaarden wilde adopteren met de belofte aan Justitie dat zij de hond alsnog zou laten inslapen als het niet zou gaan. Bij uitzondering werd de euthanasie uitgesteld en het voorstel in een brief aan de officier voorgelegd. Op haar verjaardag kreeg de coördinator telefonisch te horen dat Justitie akkoord ging: een mooier cadeau was niet denkbaar. Het gaat nu prima met Ruby, ze is een lieve hond die een vriendelijk en enthousiast karakter heeft. Van een genetisch gevaarlijke hond, zoals in de Zembla-uitzending van 31 mei 2009 over Ruby gesuggereerd werd, is geen sprake. Wel van een gespierde hond die graag opspringt en scherpe nagels heeft en wat onbehouwen kan zijn omdat ze haar kracht niet kent. De RAD, de isolatie van de inbeslagname, het slechte imago van deze honden dat voornamelijk door de verkeerde eigenaren ontstaan is, en een eigenaar die de controle verloor werden deze hond bijna fataal. Zie ook het filmpje van Martin Gaus over Ruby in haar nieuwe thuis: Blijf vechten voor Bruce 10 juli 2009 Kijk naar het ontroerende filmpje op Youtube waar mensen om het leven voor Bruce vechten. Bruce is inbeslaggenomen omdat hij type pitbull is en ze willen hem doden net zoals hier onlangs nog gebeurde.
Ook de dierenbescherming Engeland springt op de bres voor Bruce. Een link naar de petitie: Wat Zembla vergat te vertellen over Ruby en de pitbulls 31 mei 2009 Wie zal niet geschokt zijn geweest na het zien van de Zembla-uitzending op 31 mei waarin een vader vertelt hoe zijn kind door een pitbull werd doodgebeten. Vanuit de positie van deze vader is het zeer logisch dat hij dit soort honden verfoeit en het liefst ziet verdwijnen. Maar deze beelden dateren uit 1993 waarin drie afschuwelijke bijtincidenten bij kinderen ertoe hebben geleid dat honden louter op grond van een bepaald uiterlijk vogelvrij werden verklaard in de Regeling Agressieve Dieren (RAD). In de 15 jaar daarna zijn duizenden honden daardoor inbeslaggenomen en slechts om uiterlijke kenmerken na maanden en soms jaren isolatie in een kennel van justitie gedood.
Om even de droge feiten weer te geven: hondenbeten veroorzaken jaarlijks 1,2 sterfgevallen, 230 ziekenhuisopnames en 7000 spoedeisende behandelingen. Ter vergelijking: sportbeoefening resulteert per jaar in 11 doden en 160.000 spoedeisende behandelingen. Doe-het-zelf-activiteiten veroorzaken 3,5 sterfgevallen per jaar en 30.000 spoedeisende behandelingen. Jaarlijks worden veel meer kinderen gedood door hun ouders dan door een hond. Nog veel meer kinderen raken ernstig getraumatiseerd vanwege incest of mishandeling door de ouders. Moeten we dan ook alle ouders met bepaalde uiterlijke kenmerken maar verbieden om de veiligheid voor kinderen te waarborgen? Nee, natuurlijk niet. Om de veiligheid van kinderen te waarborgen zou preventief gewerkt moeten worden aan de oorzaak van de mishandeling. In Zweden doet men dat; beide ouders zijn verplicht deel te nemen aan een opvoedcursus waar ze ook hun problemen junnen ventileren. Hierdoor worden problemen vroeg gesignaleerd en kan er zonodig bijtijds ingegrepen worden. Kindermishandeling daalde hierdoor in Zweden. Een verplichte opvoedcursus voor eigenaren met honden is daarom helemaal niet zo'n gek idee. Helaas had onze minister Verburg daar geen zin in toen wij haar dat voorstelden. Klaarblijkelijk kost het haar veel minder moeite om een hond na een test te laten euthanaseren. De eigenaar, die moet zorgen dat het gedrag van zijn hond in goede banen wordt geleid, vergeet ze te testen. Ook de fokkers worden niet aangepakt, terwijl bij een deel van de bijtende honden daar heel duidelijk de oorsprong van het probleem ligt. Nog altijd worden honden gefokt en geshowd enkel op uiterlijke kenmerken, beschreven in de rasstandaard. Hoe agressief je hond ook is, je mag er, op een paar rasuitzonderingen na, gewoon mee fokken. Daarnaast zorgen veel fokkers niet voor een goede socialisatie in de inprentingfase bij de pups. De meeste fokkers laten de pups opgroeien in kennels en niet in het gezin. Honden kunnen hierdoor slecht gesocialiseerd raken en angstbijters worden. Dit zou verboden moeten worden. De Zembla-uitzending begint met een pitbull die een pop aan valt. Ik weet net als de makers van de uitzending verder niets over deze hond, behalve dat hij maandenlang vanwege de inmiddels afgeschafte RAD opgesloten heeft gezeten. Vrolijk word je daar in ieder geval niet van en zeker niet als er een plastic pop tegen je aangeduwd wordt. Het is de vraag of deze hond werkelijk zo gevaarlijk was toen hij de pop aan viel of dat hij afgerekend werd in de test op het trauma, dat hij had ontwikkeld door de lange isolatie? Deze hond is nu dood zoals zo veel RAD- honden die getest werden na een lange inbeslagname. Wij hebben minister Verburg herhaaldelijk verzocht om deze groep honden die zeer lang in de opslag zat een eerlijke kans te geven en eerst te laten herstellen voordat ze getest werden. De minister gaf nooit antwoord. Vier honden uit deze groep RAD-pitbulls die na de test een euthanasieadvies kregen mochten herstellen bij Martin Gaus en slaagden daarna alsnog voor dezelfde test. Eén van die honden is Ruby die men in de Zembla-uitzending vlak na een afschuwelijk bijtincident bij een kind liet zien. Gesuggereerd werd dat Ruby zich na vrijlating in korte tijd schuldig maakte aan drie bijtincidenten. Er was echter slechts sprake van één incident. Ruby sprong tegen een 21 jarige vrouw op die de deur van de liftruimte opende. De vrouw had later een rode pijnlijke plek op haar been, maar geen bijtwond. Ruby werd opnieuw inbeslaggenomen en heeft nu daardoor een euthanasieadvies. Ook werd in de uitzending gezegd dat Ruby na het slagen voor de test nog eens extra opvoedcursus heeft gekregen bij Gaus. Dit bewijst volgens Zembla dat opvoeden niets helpt bij deze honden. Ook dat klopt niet. Ruby heeft in verband met de oude RAD een jaar in opslag gezeten. Zij kon slecht tegen de isolatie en was daardoor erg angstig. Hierdoor kreeg zij na de test een euthanasieadvies. Met toestemming van justitie kreeg zij daarna de kans om drie weken te herstellen bij Gaus. Pas daarna slaagde zij voor de test. Dat zij na een maand weer terug in de opslag kwam heeft zij geheel aan haar eigenaar te danken die zich niet hield aan de afspraken met Gaus. Ruby heeft geen verkeerde genetische aanleg. De bijtincidenten met Oscar en Ruby waren nooit gebeurd wanneer eigenaar de honden de snoetenband had omgedaan en volgens afspraak de honden apart had uitgelaten. De honden staan in de opslag waar ze zitten en bij Martin Gaus bekend als mensvriendelijke honden waar niets mis mee is. Veel honden kunnen de fout in gaan wanneer hun eigenaar ze niet of verkeerd begeleidt. Ook de andere drie honden die met toestemming van justitie bij Martin Gaus mochten herstellen zaten lang in de opslag en hadden een herhaald euthanasieadvies. Met deze honden gaat het goed, mede doordat de eigenaren de verantwoording nemen over hun hond en zich goed aan de afspraken houden. Zembla suggereert in de uitzending dat minister Verburg door dreiging overstag is gegaan om de RAD af te schaffen. Weer zouden het die dierenactivisten zijn die bedreigen, maar nu uit rechtse hoek. De protesten tegen de onrechtvaardige RAD kwamen echter niet alleen van een aantal zwaar gefrustreerde, getatoeëerde rechtse pitbulleigenaars. De hele dierenbeschermingswereld en veel politieke partijen waren tegen deze regeling omdat het niet eerlijk is om een hond louter om zijn uiterlijk ter dood te veroordelen. De eindconclusie van het rapport van de Commissie van Wijzen 'Hondenbeten in perspectief' was zeer duidelijk: deze regeling loste niets op: de pitbull-terriërs stierven niet uit in Nederland en ook het aantal ernstige bijtincidenten was niet afgenomen. De Commissie adviseerde dan ook om bij intrekking van de RAD de handhaving niet in de eerste plaats op de honden, maar op de eigenaren te richten. Helaas heeft de minister en tot nog toe geen enkele gemeente in Nederland dit advies opgevolgd. Men blijft met de kraan open dweilen en de hond blijft als enige de klos. En niets staat onverantwoordelijke eigenaren in de weg om weer een nieuwe hond een gevaar in de omgeving te laten zijn. Er is geen mens die het hen verbiedt. Ruby weer in dodencel door nalatigheid baas!!! 27 mei 2009 Baas in de fout hond in dodencel De Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden heeft de rechter en officier van Justitie van Amsterdam in een brief verzocht ernstig te overwegen om uit gevoel voor rechtvaardigheid de inbeslaggenomen honden Ruby en Oscar te herplaatsen in plaats van te doden. Beide honden zitten nu in de opslag met een euthanasieadvies omdat de eigenaar zich niet aan eerder gemaakte afspraken hield waardoor er twee (lichte) bijtincidenten konden plaats vinden. De Werkgroep vindt het strijdig met het rechtsgevoel wanneer honden gedood worden vanwege de nalatigheid van hun eigenaar. Bovendien blijkt uit de praktijk van de laatste tien jaren dat dit niet de manier is om het aantal bijtincidenten te doen verminderen. Niet de honden, maar de eigenaren zelf dienen aangepakt te worden. Dergelijke onverantwoordelijke hondenbezitters kunnen anders vervolgens weer een nieuwe hond aanschaffen en keer op keer met hun honden in de fout gaan. De herplaatsing van beide honden hoeft geen probleem te zijn want een ervaren gedragstrainster van het Martin Gaus gedragscentrum heeft laten weten Ruby graag te willen adopteren. Een gerenommeerd asiel wil voor de hond Oscar garant staan om een goede verantwoordelijke baas te vinden die zich aan de opgelegde voorwaarden houdt.
De Werkgroep hekelt het huidige beleid om de zwarte piet altijd naar de honden toe te schuiven. Ook incompetente automobilisten worden getest en zonodig wordt hun rijbewijs afgenomen. De auto wordt dan terecht niet als schuldige aangewezen en ook niet gesloopt. Een eigenaar die zijn hond aantoonbaar niet goed meer kan begeleiden en zich niet aan afspraken houdt is eveneens een gevaar in de openbare ruimte. Het logische gevolg zou moeten zijn dat een eigenaar gedwongen wordt afstand te doen van zijn honden en dat deze herplaatst worden bij mensen die ze wel goed kunnen begeleiden. Ruby en Oscar zijn geen gevaarlijke honden. Beide honden staan bekend als mensvriendelijk bij hun verzorgers in de opslag en bij de gedragstrainers van Martin Gaus. Oscar was een paar dagen voor het bijtincident gecastreerd en pas na een week of drie beginnen de eerste positieve resultaten merkbaar te worden van castratie door het dalen van het testosteron waardoor het machogedrag afneemt. Daar komt nog bij dat Oscar niet gewend was een teef naast zich te hebben, wat het machogedrag danig versterken kan. Dat zijn eigenaar bovendien ruzie maakte met een buurman op een krappe galerij moest er bijna wel toe leiden dat de reu Oscar zich geroepen voelde voor zijn teefje en eigenaar op te komen en de buurman in de arm beet. Dat de eigenaar hier geen lering uit trok bleek toen, nog geen maand later, ook nog eens Ruby opnieuw inbeslaggenomen werd. Ruby is dan voor de tweede keer in haar leven tegen iemand opgesprongen en heeft met haar bek tegen het been van een vrouw gestoten waardoor er een rode pijnlijke plek ontstond. Wanneer de eigenaar volgens afspraak beide honden apart aangelijnd had uitgelaten én de muilkorf op de juiste manier had omgedaan hadden deze incidenten nooit kunnen plaats vinden. De Werkgroep betreurt het dat inbeslaggenomen honden niet de bescherming krijgen die zij verdienen. Zij worden in de onderhavige procedures helaas nog steeds louter als zaak behandeld. Aan dieren wordt echter in de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren een eigen intrinsieke waarde toegekend, en zij dienen volgens deze wet dan ook steeds als wezens met bewustzijn en gevoel behandeld te worden. Ook in het EU-verdrag van Lissabon (2008) worden dieren als 'sentient beings' beschouwd, waarmee men zorgvuldig dient om te gaan. Ruby herstelt bij Martin Gaus van trauma door inbeslagname (filmpjes):
Vierde ter dood veroordeelde hond mag naar huis na herstel 24 april 2009
Gino, die tot tweemaal toe een euthanasieadvies kreeg, slaagde een maand geleden alsnog voor de levenstest nadat hij vooraf een maand van de door de lange inbeslagname opgelopen trauma's had mogen herstellen bij Martin Gaus. Gino komt uit de groep van 60 RADhonden die in opdracht van minister Verburg getest zijn vanuit een maandenlange en soms zelfs jarenlange isolatie waardoor de testuitslag zeer negatief werd beïnvloed. 41 honden kregen daardoor een euthanasieadvies. Gino is een van de drie (Gino, Boby en Ruby) van deze 41 ter doodveroordeelde honden die door inmenging van advocaat en eigenaar konden herstellen bij Martin Gaus en daarna alsnog slaagden voor de test en naar huis mochten. Frappant is dat al deze honden die volgens de opslaghouder en de tester niet benaderbaar waren, bij Martin Gaus na het geven van veel persoonlijke aandacht en een soortgenoot in een mum van tijd veranderden in vriendelijke aardige honden die bovendien na de herstelperiode ook nog eens slaagden voor de test. Diverse keren is nu al uit rapportage bij honden met een euthanasieadvies gebleken dat de opslaghouder zeer bevooroordeeld was terwijl hij niet veel tijd en energie in de hond gestoken had om daadwerkelijk goed contact met de hond te krijgen. Honden worden hier echter wel op afgerekend. Daarbij komt dat de test onredelijk zwaar is. In de test wordt de lichaamstaal van de hond niet gerespecteerd. Clementie aan Verburg gevraagd voor 24 honden in dodencel 24 april 2009 Minister Verburg heeft nog altijd niet gereageerd op de brandbrief die Comité Dierennoodhulp, de Sophia-Vereeniging tot Bescherming van Dieren en de Stichting Rechten voor al wat leeft op 20 april aan haar verstuurd hebben. In de brandbrief werd aan haar het dringende verzoek gedaan om de executie van 24 pitbulls met een euthanasieadvies, uit te stellen en hun voorstel te honoreren om de honden alsnog een rechtvaardige kans te geven. Gevreesd wordt dat ondertussen alle honden nu gedood zijn. Aan de minister werd in de brandbrief voorgesteld dat de dierenorganisaties zelf de kosten voor drie weken herstel voor deze 24 ter dood veroordeelde honden op zich zouden nemen, waarna er een nieuwe test bij deze honden afgenomen kan worden. Martin Gaus had zich bereid verklaard om deze honden bij hem te laten herstellen. De 24 honden waren afkomstig uit een groep van 60 pitbulls die nog opgesloten zaten vanwege de inmiddels afgeschafte Regeling Agressieve Dieren. Deze honden zijn ondanks eerder gemaakte bezwaren van de dierenorganisaties getest vanuit maandenlange isolatie in gevangenschap. 41 honden kregen een euthanasieadvies. Minimaal 17 honden waren er toen de brandbrief verstuurd werd al gedood. Eerder konden vier honden, die door de test een herhaald euthanasieadvies kregen, door inmenging van advocaat en eigenaar herstellen bij Martin Gaus en slaagden daarna voor de test en mochten naar huis. De dierenorganisaties vinden het niet correct dat de minister de eigenaren van de overige honden niet op de hoogte heeft gesteld van deze mogelijkheid, waardoor deze honden een rechtvaardige behandeling en kans op verder leven nu onthouden wordt. Omdat de minister nooit op de eerder gestuurde brieven met het dringende verzoek de honden een rechtvaardige behandeling te geven geantwoord heeft is er een klacht ingediend bij de Nationale Ombudsman. |
Jazz en Rock zijn echte mensenhonden.
Gelukkig mocht de Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden hem uiteindelijk herplaatsen. Al direct bij het afhalen bleek dat Gozer niet gevaarlijk was, maar wel zwaar gefrustreerd.
En ook het asiel waar hij nu verblijft, vindt hem niet gevaarlijk.
Dana heeft nog niet zo goed door hoe een hond zich hoort te gedragen. Eigenlijk is ze een pupje in een volwassen lijf. Ze hapt nog weleens in je handen en springt op.
Op 28 juni zijn de vier herdershonden Gozer en Gaby en hun pups King en Dana aan de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden overgedragen door de opslaghouder in opdracht van
Dienst Regelingen. De opslaghouder wilde Gozer, de vader van King en Dana, niet herplaatsen. Gozer werd daar als een gevaarlijke hond beschouwd, waardoor hij het grootste deel van het jaar dat hij daar verbleef, in isolatie doorbracht. Het was
óf euthanasie voor Gozer óf verkocht worden aan een trainer als werkhond voor beveiliging waarna hij naar het buitenland zou verdwijnen met onbekende bestemming. Ook bij de overige familieleden vreesden wij dat ze als werkhond
verkocht zouden worden.
Bovendien was bij Dana een heupafwijking ontdekt nadat de opslaghouder de vier herdershonden na vrijgave had geröntgend. Het was de vraag of zij daardoor nog wel in aanmerking
zou komen voor herplaatsing. Een jaar eerder had deze opslaghouder namelijk van een groep van zeven in beslaggenomen herders slechts één herder herplaatst en de overige zes wegens lichamelijke redenen en om hun gedrag gedood.
Het was een enerverende reis om met de vier honden vanuit de opslag naar pension en asiel te reizen.
Daarna bracht zij de drie honden Dana, Gaby en King naar ons busje. Dat verliep verder vlekkeloos. King en Dana zijn alleraardigste honden en moeder Gaby was wat bang en gestresst.
Het is heel tragisch dat nu opnieuw weer moet blijken dat de hond verkeerd beoordeeld is door zowel de opslaghouder als de tester. Tragisch omdat deze hond die heel wat goeds
in zijn mars heeft hierdoor bijna een jaar heeft vastgezeten grotendeels in isolatie dat hem als hond uit een werklijn alleen maar meer gefrustreerd maakte.
Reeds eerder, op vrijdag 31 mei, heeft staatssecretaris Dijksma de petitie in ontvangst genomen.
Martin Gaus en de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden concluderen dat een hoog percentage van de honden die voor een bijtincident in de opslag zitten ten onrechte zijn geëuthanaseerd.
Dat concluderen ze naar aanleiding van de 14 opslaghonden die van Justitie ondanks een euthanasieadvies voor een laatste kans nog naar Gaus mochten.
De in april 2013 in beslag genomen mechelse herder DJ heeft van de burgemeester van de gemeente Overbetuwe uiteindelijk toch nog een kans gekregen. DJ is in mei overgebracht naar een hondentrainer
die met DJ aan de slag is gegaan. Ook DJ's eigenaresse Linda wordt bij de training betrokken.
De voorgeschiedenis
Comité Dierennoodhulp en de Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden zoeken voor zes pups een liefdevol en goed huis. Het gaat om vier reutjes en twee teefjes van negen weken
oud. De vader van de pups is een Duitse herder en de moeder een kruising Duitse herder met een witte herder.
Boris werd op 14 februari 2012 naar het Martin Gaus gedragscentrum gebracht. Hij was mager, vervuild, nerveus en overprikkeld door de lange opsluiting waar hij
slecht tegen kon.
8 maart 2011- Soms gaat het niet zoals je wilt en dat is dan een heel hard gelag. Zo ook met Roco.
Roco is één van die honden die zichtbaar niet tegen de isolatie van de opslag kan. Hij is daar onbenaderbaar, bang en agressief.
Cady, het jonge zwarte mechelaarteefje van anderhalf jaar oud, is gisteren opnieuw getest door gedragsetholoog Matthijs Schilder, nadat ze een maand bij Martin Gaus
heeft doorgebracht om te herstellen van haar door de isolatie opgelopen trauma.
De op 3 november in Heerlen aangehouden 36 verwaarloosde honden uit Bulgarije zijn na een maand eindelijk vrijgegeven en overgeplaatst
naar een gerenommeerd asiel voor herplaatsing.
Desondanks werden de honden weken in quarantaine gehouden en werd er één hond dood gemaakt vanwege vermeend agressief
gedrag. Bovendien werden ook nog eens alle honden onderworpen aan een test van een gedragsetholoog van de Universiteit van Utrecht.
Hoe Zembla met deze problematiek omgaat in bedoelde uizending is illustrerend voor hoe de media en de politiek de hond maar al te vaak als zondebok aanwijst en niet de
moeite neemt de kern van de oorzaak, hun bazen, aan te pakken om zo daadwerkelijk iets tegen bijtincidenten te doen. Moedwillig heeft Zembla foutieve informatie over Ruby naar buiten gebracht. De ware toedracht wisten zij wel degelijk omdat
zij inzage in de politiedossiers hadden, uitgebreid met Martin Gaus hadden gepraat over Ruby, een kritische brief van Martin Gaus gehad hadden en een persbericht over de inbeslagname van Ruby van ons. Ruby wordt in de Zembla-uitzending misbruikt
als voorbeeld van een gevaarlijke hond met verkeerde genetische aanleg, die zich schuldig heeft gemaakt aan drie bijtincidenten en bij wie opvoeden niets helpt. Wat bezielt Zembla om deze leugens op te dissen en opnieuw een hetze aan te wakkeren
tegen de pitbulls en niet de oorzaken: de eigenaren en fokkers aan te pakken?
De 7 jaar oude American Staffordshire terriër Ruby was al eerder in het nieuws omdat zij al ruim een jaar lang in de opslag zat vanwege de inmiddels
afgeschafte Regeling Agressieve Dieren. Begin maart kwam Ruby eindelijk vrij nadat ze na drie weken herstel bij Martin Gaus van haar trauma door de lange isolatie geslaagd was voor de levenstest. Slechts een paar dagen na thuiskomst van Ruby
werd Oscar, de andere hond van de eigenaar, in beslaggenomen. Nog geen maand later was ook Ruby de pineut en verdween ook zij weer in de opslag.
De zes jaar oude pitbull Gino, die een jaar lang opgesloten zat in een kennel van Justitie vanwege de afgeschafte Regeling Agressieve Dieren is met
toestemming van de rechter eindelijk weer thuis.