|
|
|
|
Over ons 
7 februari 2018 is er op het Algemeen Overleg Dierenwelzijn in de Vaste commissie voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit over de vermeende ‘Hoog Risico’ honden gesproken. Het eerder voorgestelde beleid lijkt in positieve zin een hele ommezwaai te krijgen. Minister Carola Schouten heeft op 5 februari hierover een kamerbrief gestuurd naar de Tweede Kamer. Tijdens het overleg benadrukte de minister telkens weer dat je niet van Hoog Risico honden kunt zeggen dat ze gevaarlijk zijn. Ze had het zelfs over bijzondere honden ... en dat het belangrijk is om er voor te zorgen dat deze honden door omstandigheden niet gevaarlijk worden en daarom de gemeenten wanneer het dreigt mis te gaan met maatregelen moeten kunnen komen als bijvoorbeeld het verplichten van een cursus. Dion Graus van de PVV benadrukte telkens zeer terecht in zijn pleidooi dat er geen dierenrassendiscriminatie moest gaan komen. William Moorlag van de PvdA pleitte voor een import- en fokverbod van Hoog Risicohonden en Tjeerd de Groot van D66 ging daarin mee. VVD, PvdD, PVV en SP steunden dit niet. Minister Carola Schouten gaf diverse malen heel duidelijk aan dat zij een import- en houdverbod niet zag zitten omdat de meeste van deze honden niet gevaarlijk zijn en het daardoor ook juridisch niet houdbaar is. Moorlag gaat waarschijnlijk volgende week wel een motie indienen voor een fok- en importverbod, maar het is erg de vraag of daar een meerderheid voor te vinden is. Wij hopen op het gezond verstand van de andere politici, want de uitkomst van de onderzoeksrapporten die er zijn, is telkens dat een import- en fokverbod niet het gewenste effect zal hebben en het aantal bijtincidenten niet zal doen verminderen. In memoriam Ruby Zaterdag 25 november 2017 is Staffordshire terriër Ruby op 16-jarige leeftijd van ons heen gegaan. Ruby was in 2009 regelmatig in het nieuws omdat zij lange tijd angstig en geïsoleerd in een opslag zat en daar op afgerekend dreigde te worden. Ruby was 7 jaar oud toen ze wegens het opspringen tegen een peuter in de opslag terecht kwam. Zij werd vier keer ter dood veroordeeld en zat bij elkaar anderhalf jaar in de opslag bij Dierenopvang Amsterdam (DOA). Toen zij acht was kreeg zij dankzij het rechtvaardigsheidsgevoel van een Officier van Justitie de kans om bij ons te komen wonen. In de acht daaropvolgende jaren dat Ruby bij ons woonde bleek Ruby een lieve, sociale, spontane en enthousiaste hond te zijn. Er was geen enkele sprake van agressie naar honden, katten en mensen. Ze bleek steeds een uitgesproken vriendelijk gedrag te vertonen, ook tegenover vreemde mensen. In de eerste jaren had Ruby duidelijk last van opgelopen trauma door de lange isolatie in de opslag: zij kon niet alleen thuis blijven en had nachtmerries waardoor ze jankend uit haar slaap opsprong. Ruby heeft nog acht jaar met volle teugen genoten van het leven in vrijheid. Zij was een hond die stapelgek was op de mensen die voor haar zorgden, op aandacht, ook van mensen die op bezoek waren, op eten, op wandelen en zonnebakken. Hieronder het hele verhaal van Ruby die veroordeeld werd op haar uiterlijk en op het feit dat ze zich onveilig voelde in de opslag. Het verhaal van Ruby staat niet op zichzelf maar voor al die honden uit de opslag die zich daar niet veilig voelen en zich daardoor anders gedragen en daar met een pesttest op afgerekend worden. Een verhaal wat nog altijd actueel is, en nu wellicht door het nieuwe Hoog Risico Hondenbeleid van de overheid actueler dan ooit. 
In 1993 werd de Regeling Agessieve Dieren (RAD) in Nederland ingevoerd, de regeling hield in dat alle op pitbull lijkende honden moesten worden afgemaakt als ze geen bepaalde stamboom hadden. Ook dus al die honden die niets hadden gedaan. In januari 2008, toen de Regeling Agressieve Dieren (RAD) nog van kracht was, sprong Ruby tegen een peuter op en werd hierom inbeslaggenomen, al had zij verder geen bijtwond veroorzaakt. Ruby werd daarna vier keer ter dood veroordeeld, maar ontsprong telkens de dans. De eerste keer zou Ruby geëuthanaseerd worden vanwege de RAD, maar die werd afgeschaft omdat de regeling niet bleek te werken. Toch wilde de officier haar laten doden omdat de opslagkosten te zwaar wogen en een test van de opslaghouder dat adviseerde. Dat advies kwam van Majorie Meijer van Dierenopvang Amsterdam (DOA) die Ruby testte op 2 juli 2008. Ruby zat toen al ruim 6 maanden in islolatie. Omdat Ruby heel bang was en telkens probeerde te vluchten deed zij een test in het hok. Hieronder enkele schrijnende en schokkende citaten uit dit testverslag van Majori Meijer die nog altijd werkzaam is bij de DOA en die met haar negatieve oordelen over honden en haar weinige inlevingsvermogen in honden het doodvonnis heeft getekend voor heel veel honden daar. Natuurlijk is fouten maken menselijk. Maar in de afgelopen jaren zijn er al tientallen honden met een euthanasieadvies afkomstig van de DOA platgespoten bij Martin Gaus aangekomen. Al deze honden achtte Majori als opslaghouder gevaarlijk en onplaatsbaar. Deze mening van de opslaghouder weegt in het risico-assessment zwaar mee. De meerderheid van deze honden bleek helemaal niet gevaarlijk te zijn nadat ze bij Martin Gaus weer vertrouwen kregen in een mens. Dan zou er bij haar toch eens een belletje moeten gaan rinkelen... helaas gebeurt dat niet en blijft zij volhardend verkeerde adviezen geven. “Ruby is een zeer angstige hond naar mensen. Ze laat alleen zeer lage houding zien waarbij ze haar beweging vertraagd en soms bevriest. Ze houdt de mensen zeer goed in de gaten en als ze kan vluchten dan doet ze het ook. Wat betreft het oogwit: Ruby was aan een oog scheel en daardoor zag je altijd haar oogwit bij dat oog. Als leek zou je denken dat je beter zo’n bange hond met rust kunt laten en eerst haar vertrouwen kan proberen te winnen, maar nee... “Wij konden haar met zeer veel moeite aanlijnen. Zij wijkte, hield haar kop laag, en probeerde te voorkomen om aangelijnd te worden. Haar houding was lager dan neutraal met stramme bewegingen. Toen de lijn om haar kop was vloog ze tot 2 keer toe omhoog en naar achteren (houding was lager dan neutraal). We konden niet in het hok komen. We zouden dan absoluut een zeer grote kans hebben om gebeten te worden. Besloten wordt om de test in het hok te houden en alleen nog 1 stress test en het betasten te doen. Bij de stress test (ratel), toonde Ruby een lage houding, bleef kijken en wegkijken, waarbij haar oogwit duidelijk te zien was. De stand van haar staart was niet goed te zien aangezien zij in de hoek zat. Haar oren waren naar opzij gericht. Op 1 moment stak zij haar kop iets naar voren. Als de tester druk op de hond wilt gaan uitoefenen door deze met een kunsthand te betasten is de reactie van Ruby een zeer snelle uitval waarbij de testhand wordt gepakt en los gelaten. De klap van de kaken was goed te horen. Toen ze de hand los had gelaten kon de kant van de kop aangeraakt worden. De houding van de oren waren naar achteren gericht. (De indruk die zij toen gaf was als de muur weg te drukken valt ben ik weg) Ruby probeerde weg te kijken en het oogwit was weer erg duidelijk te zien. Toen de hand weg was zagen wij haar duidelijk slikken. Algemene indruk in zijn hok: Plaatsbaarheid: Gelukkig stak de advocaat daar bijtijds een stokje voor. Daarna werd duidelijk dat ze toch getest zou worden met het risico-assessment dat minister Verburg destijds liet ontwikkelen. Ruby werd daarop door gedragsbioloog Matthijs Schilder in de kennel getest. Ruby zat toen al 11 maanden bang en geïsoleerd in een kennel in de DOA. Hierdoor was ze natuurlijk nauwelijks te testen, met als resultaat het advies: euthanasie. In februari 2009 mocht Ruby met hulp van onze inmenging herstellen bij Martin Gaus. Daar bleek zij een lieve hond. Ze slaagde met vlag en wimpel voor de test die opnieuw door Matthijs Schilder werd afgenomen en mocht terug naar haar baas. Deze was echter lichamelijk erg achteruit gegaan en bleek niet langer in staat controle over zijn hond Ruby te hebben. Toch werd Ruby daar weer teruggeplaatst. Nog geen maand later werd Ruby weer inbeslaggenomen. Ruby was tegen een vrouw opgesprongen die daardoor een blauwe plek op haar been had en daar aangifte over had gedaan. Ik belde na enige tijd naar Justitie om te horen of al bekend was wat er met Ruby ging gebeuren. Ik kreeg te horen dat er besloten was tot euthanasie en dat telefoontjes over deze hond niet meer doorgeschakeld mochten worden. Om Ruby toch nog een laatste kans te geven bood ik aan dat ik zelf Ruby onder strenge voorwaarden wilde adopteren, met de belofte aan Justitie dat ik de hond alsnog zou laten inslapen als het niet zou gaan. Bij uitzondering werd de euthanasie uitgesteld en het voorstel in een brief aan de officier voorgelegd. Op mijn verjaardag kreeg ik telefonisch te horen dat Justitie akkoord ging: een mooier cadeau was niet denkbaar. In al die jaren ging het prima met Ruby, ze was een lieve hond die een vriendelijk en enthousiast karakter had. Van een genetisch gevaarlijke hond, zoals destijds in een Zembla-uitzending over Ruby gesuggereerd werd, was geen sprake. Wel van een gespierde hond die graag opspringt en scherpe nagels heeft en wat onbehouwen kan zijn omdat ze haar kracht niet kent. De RAD, de isolatie van de inbeslagname, foute testers, het slechte imago van deze honden dat voornamelijk door de verkeerde eigenaren ontstaan is, en een eigenaar die de controle verloor werden deze bijzondere hond bijna fataal. Zij was helaas niet de enige. Sandra van de Werd HOND REX IS VOORWERP VOLGENS STAAT 
Slecht nieuws: Niet alleen heeft Dora Rodic haar hond Rex verloren, maar zij heeft nu ook het hoger beroep tegen de Staat verloren. Uit de uitspraak van het hof komt duidelijk naar voren dat de Staat een hond als voorwerp wil blijven zien en ook dat de staat de kosten van de opslag niet in verhouding vind staan tot de waarde van het dier. Heel terleurstellend voor Dora, haar advocaat en voor ons, want wij wilden juist in dit onrecht een verandering brengen. Je kunt een dier niet vergelijken met voorwerp als een auto of televisie. Een dier heeft een eigen waarde en daarbij vaak een grote onvervangbare emotionele waarde voor de eigenaar. De staat heeft Dora Rodic nu veroordeeld tot de proceskosten van de staat voor een bedrag van 1741 euro. Comité Dierennoodhulp zal, omdat Dora dit onmogelijk zelf kan betalen, haar steunen hierin met een bedrag van 500 euro. Wil je Dora ook steunen dan kun je een donatie hiervoor overmaken op Triodos Bank NL40 TRIO 0254 7146 25 (BIC: TRIONL2U), ten name van Comité Dierennoodhulp onder vermelding van proceskosten hond Rex. Dora geeft niet op en wij ook niet! Er moet een ander beleid komen. Dieren zijn geen voorwerpen! Help mee in onze strijd en teken daarom de petitie https://hondrexisgeenvoorwerp.petities.nl en vraag vrienden, familie en kennissen ook de petitie te ondertekenen. REX IS DOOD juli 2017 - Rex is dood. Wij hebben geen woorden voor zoveel onrecht. Als Rex niet door de RVO en het OM als een voorwerp was behandeld, was hij nu nog in leven. Rex was geen voorwerp, maar een bijzondere hond met een eigen unieke waarde. Een hond die aan Dora veel liefde gaf. Herdenk Rex en kijk naar dit filmpje en teken alstublieft de petitie Hond Rex is geen voorwerp op petities.nl https://hondrexisgeenvoorwerp.petities.nl Hier moet een einde aan komen. Dieren zijn geen dingen! Lancering petitie ‘Hond Rex is geen voorwerp’ Dora Rodic, familie Gaus en zes dierenorganisaties op de barricaden tegen wanbeleid OM en RVO 16 mei 2017- Dora Rodic geeft de strijd niet op tegen het onrechtmatig handelen van het OM en de RVO door dieren als een voorwerp te behandelen. Zij is een petitie gestart samen met zes dierenorganisaties; Comité Dierennoodhulp, Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, Een DIER Een VRIEND, Rechten voor al wat leeft, Stichting Dierennood, Sophia-Vereeniging, en Martin, Helly en Sacha Gaus, die gericht is aan de Tweede Kamer op Petities.nl: Hond Rex is geen voorwerp! Het Openbaar Ministerie (OM) en de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) hebben Dora’s hond Rex behandeld als een voorwerp waardoor Rex spoorloos verdwenen is terwijl hij van de rechter naar huis mocht. Rex is niet het enige slachtoffer van dit wanbeleid: stelselmatig worden honden of andere dieren als voorwerp door de overheid (het OM en de RVO) behandeld, en voortijdig vervreemd (weggedaan) of vernietigd (gedood). Dit beleid is strijdig is met de Wet dieren waarin staat dat een dier een eigen intrinsieke waarde heeft, een levend wezen is met gevoel en bewustzijn, waar rekening mee gehouden dient te worden. De initiatiefnemers van de petitie willen dat dit wanbeleid van de RVO en het OM stopt, een dier is geen voorwerp. Met de petitie hopen zij te bereiken dat de Tweede Kamer er voor gaat zorgen dat overheidsinstanties als het OM en de RVO de Wet dieren gaan naleven en er een aparte regeling voor het beslag op levende dieren komt en dat hond Rex teruggegeven wordt aan Dora. In bovenstaand filmpje roept Dora Rodic mensen op om de petitie te tekenen. RVO en OM houden zich niet aan wetgeving voor dieren In beslaggenomen huishonden voor veel geld verkocht als K9 security dogs naar buitenland 
Juni 2017 - Zes dierenbelangenorganisaties; Comité Dierennoodhulp; Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden; Een DIER Een VRIEND; Stichting Rechten voor al wat leeft, Sophia-Vereeniging en Stichting Dierennood hebben een brief (zie bijlage) gestuurd aan staatssecretaris Van Dam en in cc naar de Tweede Kamer in verband met het verhandelen van in beslaggenomen huishonden als K9 werkhond naar het buitenland met toestemming van de RVO. De dierenorganisaties vragen de staatssecretaris om opheldering wat er met herder Rex van Dora Rodic is gebeurt, omdat alles er op wijst dat Rex als werkhond verkocht is naar het buitenland. Tevens verzoeken zij de staatssecretaris om er zorg voor te dragen dat de RVO een ander beleid gaat voeren, door huishonden niet langer in de handen van handelaars te laten vallen, die de honden trainen om ze voor veel geld door te verkopen als werkhonden. Via diverse bronnen weten de dierenorganisaties dat dit dikwijls gebeurt bij herders die in de opslag terecht komen wegens een bijtincident, mishandeling of verwaarlozing en dat er hondenhandelaars zijn die deze honden uit de opslag opkopen/overnemen om ze te trainen als beveiligingshond en deze voor veel geld te verkopen naar landen als Amerika, Zweden, Zwitserland etc. De gemiddelde aanschafprijs voor een K9 hond ligt in Amerika rond de vierduizend dollar en een volledig getrainde hond levert tussen de achtduizend en twaalfduizend dollar op. Ook uit de mail van Johan Vos (zie brief staatssecretaris) van de afdeling Inbeslaggenomen Goederen blijkt dit. Deze mail gaat over de verkoop van een herder die bij de opslaghouder in Amsterdam, het Dieren Opvangcentrum Amsterdam (DOA), verbleef. Behalve dat dit geen integer beleid is, is ook het zicht op de uiteindelijke bestemming van de hond op deze manier volledig zoek. Lang niet altijd komen deze honden goed terecht. In veel landen wordt er ook heel anders met honden omgegaan dan hier. Ze nemen het minder nauw met dierenrechten. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met een hond die door een blessure of ouderdom niet meer kan werken? Voor een huishond kan het een verschrikkelijk leven zijn om slechts als beveiliging te dienen. De meeste honden die bijten doen dit vanuit angst. Ze zijn bang voor andere mensen of honden en daarom zijn ze overgegaan tot bijten. Deze honden bijten dus vanuit nood. Omdat ze niets anders meer kunnen bedenken om onder de dreiging uit te komen. Als werkhond doen ze hetzelfde: ze grommen en blaffen en zullen uiteindelijk bijten om andere mensen of dieren te verjagen. Ze bewaken zo goed een erf of terrein. Maar de hond zelf verkeert in angst, constant. Huishouden zijn gewend te leven in een gezin. Werkhonden zitten vaak in een kennel. Ook staan werkhonden aan heel veel prikkels bloot. Aan massa's (boze) mensen bijvoorbeeld. Huishonden zijn dat absoluut niet gewend. Omdat er, zeker voor het buitenland, veel geld valt te verdienen aan een hond die speurt, apporteert en bijt, zijn er erg veel kleine bedrijfjes die honden in sneltreinvaart opleiden en vervolgens door verkopen. Die opleiding is een pittige opleiding en het gaat er allesbehalve vriendelijk aan toe. Het tast honden aan in hun welzijn. In het geval van Rex komt daar nog bij dat de rechtzitting over deze hond nog moest komen. Protest van acht dierenorganisaties en familie Gaus tegen nieuw Hoog Risico hondenbeleid Voorgestelde maatregelen zijn onrechtvaardig, niet effectief en zorgen voor schijnveiligheid 
24 mei 2017 – Acht dierenorganisaties; Comité Dierennoodhulp, Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, Een DIER Een VRIEND, stichting Dier&Recht, de RashondenWijzer, stichting Rechten voor al wat leeft, Stichting Dierennood, Stichting Rottweiler Nederland, en Martin, Helly en Sacha Gaus hebben een protestbrief gestuurd naar de Tweede Kamer met daarin hun bezwaren en het dringende verzoek te protesteren tegen het nieuwe beleid Hoog Risico honden dat de staatssecretaris voornemens is. Dit nieuwe beleid is niet alleen discriminerend, hondonvriendelijk en onrechtvaardig, maar zal bovendien ook niet effectief zijn. Een soortgelijke Rasseliste wordt in Duitsland al sinds 2002 gebruikt. Het aantal ‘vechthonden’ is daar de laatste jaren alleen maar toegenomen. Van een uitsterfbeleid, waar de staatssecretaris op hoopt, is geen sprake. In een eerdere brief aan de staatssecretaris schreven de dierenorganisaties en de familie Gaus wat hun bezwaren waren. Helaas blijven hun bezwaren grotendeels overeind. De staatssecretaris heeft welliswaar wat scherpe kantjes van het advies van de RDA afgehaald, maar over de gehele linie genomen gaat dit beleid zorgen voor desastreuze hondonvriendelijke maatregelen en zullen er nog meer honden onterecht afgemaakt gaan worden dan nu al gebeurt. Bevreemdend is dat de komst van dit nieuwe beleid niet gestoeld is op feiten en cijfers, maar op het gevoel dat het aantal bijtincidenten is toegenomen en burgers zich minder veilig zouden voelen. Nieuw beleid spreekt alle eerdere adviezen tegen Uiteraard zijn de dierenorganisaties en de familie Gaus van mening dat de overheid er alles aan moet doen om bijtincidenten tegen te gaan. Maar die maatregelen moeten dan wel rechtvaardig en effectief zijn en dat is het nieuwe aangekondigde beleid beslist niet. Het is te makkelijk om als overheid bepaalde hondenrassen als de boosdoeners aan te wijzen en voor burgers zo een schijnveilgheid te creëren. Zo blijft het een doekje voor het bloeden. Persbericht: Dierenorganisaties eisen ingrijpen Tweede Kamer Behandelen dieren als voorwerp door OM en RVO in strijd met Wet dieren OPROEP: WAAR IS REX? BRENG HEM TERUG NAAR DORA! 4000 EURO BELONING Help mee om Dora's hond Rex terug te vinden en deel dit filmpje zoveel mogelijk! Rex mocht van de rechter terug naar Dora, maar de officier van justitie heeft Rex als een voorwerp behandeld en hem hierom vervreemd en laten herplaatsen. Dora en Comité Dierennoodhulp loven samen een beloning uit van 4000 euro aan diegene die Rex naar Dora terugbrengt. Indien je informatie hebt over waar Rex is of als je hem aan Dora terug wilt geven, dan kun je mailen naar: brengrexterug@hotmail.com
Voorgeschiedenis Open brief aan Matthijs Schilder, Claudia Vinke, officieren van justitie en opslaghouders over het vermoorden van honden 
25 april 2017 - Opnieuw zijn er hier in Nederland 16 honden vermoord, waaronder negen pups die pas vier weken oud waren toen ze in de opslag terechtkwamen. Pups die nog geen vlieg kwaad hadden gedaan. Met grote koppen stond het in oktober 2016 in de krant: 25 pitbulls gered van hondengevechten. Ja, het waren kruising American Staffordshire terriërs, maar kunnen zij daar wat aan doen? Behalve dat zij een pitbullachtig uiterlijk hebben, zijn het vooral gewoon honden die net als iedere andere hond een lieve baas willen hebben, willen spelen, eten en willen leven. Zij kunnen er ook niets aan doen dat ze op de wereld zijn gezet. Op 22 april 2017 bericht het ANP: 16 gevaarlijke pitbulls mogen gedood worden. Vergeten wordt dat ze gered zijn en dat de 9 pups niet eens de kans hebben gehad om gevaarlijk te worden. Zogenaamd gered, maar dan wel zo dat ze van de regen in de drup kwamen. En dat allemaal dankzij u. Hoeveel honden zijn het er intussen die door uw adviezen en beleid en uitspraken zijn vermoord? Honderden zeker, maar misschien loopt dat aantal inmiddels wel tegen de duizend, gezien de 9 jaar waarin honden worden getreiterd met een pesttest in de opslag. Zelfs honden die verwaarloosd binnenkomen of mishandeld zijn, worden hieraan onderworpen. En u met zijn allen bepaald of zij dood moeten of mogen blijven leven. Wie bent u dat u dit mag doen? Dat u zo mag oordelen en handelen over dieren die vaak nauwelijks iets of niets hebben misdaan? Honden tot hoog risico heeft verstrekkende hondonvriendelijke gevolgen 
"Terug naar fijn en verantwoord hondenbezit voor elke hond, elke baas, elke wijk," lees ik in het artikel van Ineke Herwijnen, directeur van de Hondenbescherming op Animals Today. Eerlijk gezegd liepen de rillingen over mijn lijf na lezing van dit artikel. Vlak daarvoor had ik namelijk de Zienswijze Hondenbeten aan de kaak gesteld gelezen dat vorige week door de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA) aangeboden is aan de politiek. Uit dit advies blijkt dat honden categoriseren in Hoog Risico waar dus ook de Hondenbescherming in haar artikel om pleit nogal verstrekkende gevolgen voor een hond kan hebben. Lees verder ...
In beslag genomen, en dan? Onlangs hebben de 'Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden' en Helly en Martin Gaus het Zwartboek gepubliceerd, een verzamelwerk over de afgelopen zes jaar waarin we 30 inbeslaggenomen honden hebben hertraind. De meeste van deze honden mochten naar huis. Angel en Hope helaas niet. Zij werden toch gedood nadat ze volledig waren hertraind en goed uit de test kwamen. Deze film is gemaakt om nog meer duidelijkheid te geven over wat er gedaan wordt bij het Martin Gaus Gedragscentrum met deze honden en welk lot en leed eraan ten grondslag lag. Het moet stoppen en wij hopen op hulp vanuit Den Haag en jullie, onze volgers.
19 augustus 2016 - 'Bijten kan alleen voorkomen worden als eigenaar hond verantwoordelijkheid neemt' Afgelopen woensdag liep een bijtincident in het Vondelpark fataal af voor teckel Floris. Zijn baasje is erg aangeslagen. 'Tot nu toe zitten we alleen maar te huilen', liet ze eerder al weten in een reactie aan AT5.
Zwartboek in beslag genomen honden 2009 - 2015 
OM houdt herstel bij Martin Gaus niet tegen p> Op 18 december 2009 had de Werkgroep een gesprek met het Parket Generaal van het openbaar ministerie (OM) in Den Haag. Het Parket Generaal geeft sturing aan het landelijke beleid ten aanzien van honden en hun eigenaren tegen wie een proces-verbaal is opgemaakt vanwege een (vermeend) bijtincident.In het gesprek is veel aan de orde gekomen. Wij hebben o.a. gepraat over de inbeslagname en het voorkomen daarvan, de lange duur van de inbeslagname, waarom de eigenaar niet meer aangepakt wordt, de test en de beïnvloeding van de inbeslagname op het testresultaat. » Lees meer
Dierenorganisaties en Martin Gaus dienen klacht in bij OM over onbekwaamheid officier van justitie 24 juli 2015 - Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft en Martin en Helly Gaus hebben vandaag bij de hoofdofficier van justitie in Den Haag en bij het Parket-Generaal een klacht ingediend over officier van justitie Van Bokhoven die opzettelijk artikel 1.10 uit het besluit Houders van Dieren (Wet Dieren) heeft overtreden. Twee jonge honden genaamd Angel en Hope vonden op 11 juni hierdoor de dood. Ook heeft deze officier van justitie een aantal mensen opzettelijk op het verkeerde been gezet door bepaalde verwachtingen te wekken die hij bij voorhand niet van plan was waar te maken. Dit alles heeft de betrokkenen veel leed en verdriet en ook nog eens veel geld gekost. De klagers verzoeken de hoofdofficier van justitie en het Parket-Generaal om het recht te doen zegevieren en ervoor te zorgen dat deze officier van justitie zich niet straffeloos aan de wet onttrekt en verzoekt het OM om er zorg voor te dragen dat officier van justitie de heer Van Bokhoven zich vanaf nu alleen nog bezighoudt met zaken die gaan over dingen en niet met zaken die over levende wezens als dieren gaan. De klagers zijn van mening dat een officier van justitie met zo weinig empathie, zoveel vooringenomenheid en die zich bovendien niet aan de wet houdt, niet geschikt is voor deze functie. Het gaat hier immers niet om goederen, maar om levende dieren die een eigenwaarde hebben en daarnaast ook een grote betekenis kunnen hebben in het leven van mensen. » Lees meer
Aanbieding van het zwartboek aan de Vaste Commissie voor Economische Zaken 
23 juni 2015 - Comite dierennoodhulp, Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, stichting Rechten voor al wat leeft en Martin Gaus zijn het zat hoe er in ons land met honden die een bijtincident hebben veroorzaakt wordt omgegaan. Al zes jaar lang trekt Martin Gaus aan de bel om opslaghouders te laten zien wat Gaus doet met de honden en testpersonen beelden te tonen van de honden die niet uit hun hok gehaald konden worden en binnen vier dagen bij Gaus normale en aardige honden waren. Het maandenlang opsluiten van honden en hen vanuit deze omstandigheden testen moet stoppen. Om die reden hebben de dierenorganisaties in samenwerking met Martin Gaus het zwartboek in beslag genomen honden 2009- 2015 gemaakt, dat dinsdagmiddag 23 juni in de Statenpassage te Den haag door de dierenorganisaties is aangeboden aan de Vaste Commissie voor Economische Zaken in verband met het Algemeen Overleg Dierenwelzijn dat in de avond plaats vond. Het zwartboek is voor iedereen digitaal te lezen op de homepages van www.comitedierennoodhulp.nl en www.hulpinbeslaggenomenhonden.nl Eén van de agendapunten van het AO Dierenwelzijn 23 juni was de reactie van staatssecretaris Dijksma op het advies Verantwoord Honden Houden van de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA). De dierenorganisaties en Martin Gaus willen dat het stappenplan uit het advies van de RDA of hun eigen Stay Home protocol als landelijk beleid wordt overgenomen. Dit in tegenstelling tot de staatssecretaris die het bijtincidentenbeleid aan de gemeenten wil over laten, waardoor het willekeurige beleid en de door de dierenorganisaties en Gaus geconstateerde misstanden zullen blijven voortbestaan en mogelijk erger worden doordat de staatssecretaris het tevens mogelijk wil maken om een hond in beslag te nemen als er geen ontdekking op heterdaad is van een bijtincident. Zowel VVD, PVV als PvdD hebben op het Algemeen Overleg Dierenwelzijn vragen aan de staatssecretaris gesteld. In september komt er een vervolg op het Algemeen Overleg Dierenwelzijn waar ook dit onderwerp aan de orde komt en de mogelijkheid er is om moties in te dienen. Bekijk hier de uitzending van Hart van Nederland
Update 11 juni 2015 Angel en Hope zijn vanmorgen in de opslag Dierenopvangcentrum Amsterdam op de Ookmeerweg doodgemaakt in opdracht van officier van justitie de heer Van Bokhoven. Op het moment dat we deze petitie gestart zijn, hadden we nog de hoop dat Angel en Hope in leven waren en dat we hun dood mogelijk konden verhinderen. Vanmorgen heeft Comité Dierennoodhulp nog gesproken met deze officier van justitie en duidelijk was dat hij Hope en Angel wilde doden en zich niets aantrok van het feit dat deze honden bij Gaus goed trainbaar bleken en aardig tegen kinderen, honden en verzorgers waren. Dat officier van justitie de heer van Bokhoven zich nu niet aan artikel 1.10 van het Besluit Houders van Dieren houdt en deze honden nu onterecht gedood zijn en in de diepvries liggen maakt ons heel erg boos en verdrietig. Het maakt ons ook heel erg boos dat opslaghouders zoals Dierenopvangcentrum Amsterdam zo'n bevel gewoon uitvoeren en al jarenlang meewerken aan een fout onrechtvaardig en voor dieren misdadig systeem waardoor honden onterecht afgemaakt worden. En ook op tester Matthijs Schilder zijn wij heel erg boos. Tientallen honden zijn door de wijze waarop hij test en de negatieve leefomstandigheden in de opslag die de test beinvloeden in de afgelopen Jaren onterecht afgemaakt door zijn niet kloppende euthanasieadviezen. Ook nu een hond altijd kans op training zou moeten krijgen, krijgt zo'n hond nog altijd een euthanasieadvies van hem zonder deze kans. Het is genoeg nu. Er zijn te veel honden onterecht afgemaakt. Dit foute systeem moet stoppen! Geen doodstraf voor Angel en Hope
Meer nieuws Belangrijk nieuws: honden mogen om gedrag niet zomaar meer worden gedood In het Besluit Houders van Dieren dat onlangs is ingegaan en onderdeel is van de Wet Dieren staat dat honden, katten en aangewezen ganzen alleen nog maar gedood mogen worden in de hieronder aangewezen gevallen a. tot en met e. Bij geval e. staat omschreven dat een dier gedood mag worden vanwege ‘niet te corrigeren’ gevaarlijke gedragskenmerken. In de uitgebreidere uitleg over dit artikel 1.10 staat “Bovendien moet het gevaar niet kunnen worden weggenomen door trainingen en het volgen van cursussen”. Dat betekent dat vanaf het ingaan van dit besluit een hond niet meer mag worden gedood als er geen poging is ondernomen om het gevaarlijke gedrag middels training en cursussen te corrigeren. Letterlijk betekent dat een hond uit de opslag niet meer zoals voorheen gedood mag worden, maar altijd de kans verdient op training om te kijken of het gedrag te corrigeren is. Dat betekent ook dat een dierenarts hier rekening mee dient te houden en een hond niet mag doden omdat de eigenaar zegt dat zijn hond gevaarlijk is. De dierenarts zal zich dan eerst op de hoogte moeten stellen van een gedragsdeskundige die vast gesteld moet hebben dat de betreffende hond een gevaar is voor zijn omgeving en dan moet nog gekeken worden of het gedrag van de hond middels training en cursussen niet te veranderen is. Hoe dat laatste vast te stellen is zonder training lijkt ons moeilijk. En ook dierenasielen en andere hondenopvangen mogen een hond zonder dat deze een kans op training heeft gehad, niet meer doden om zijn gedrag. Als dit artikel 1.10 daadwerkelijk nageleefd gaat worden is dit een enorme vooruitgang in het rechtvaardig behandelen van de hond. § 3 Doden van dieren Artikel 1.9 Toepassingsbereik Als diercategorieën als bedoeld in artikel 2.10, eerste lid, van de wet worden aangewezen ganzen, honden en katten. Artikel 1.10 Gevallen waarin dieren mogen worden gedood Als gevallen als bedoeld in artikel 2.10, eerste lid, van de wet worden aangewezen gevallen waarin:
Artikel 1.10 Gevallen waarin dieren mogen worden gedood In deze bepaling worden op grond van artikel 2.10, eerste lid, van de wet de gevallen aangewezen waarin het is toegestaan dieren behorende tot de in artikel 1.9 aangewezen diercategorieën te doden. De gevallen zijn aangewezen met het oog op brede toepassing bij alle dieren. Zoals echter is toegelicht in paragraaf 4.4 wordt eerst ervaring opgedaan door middel van het aanwijzen van een beperkt aantal diersoorten. Naar aanleiding van opgedane ervaring, of van uitbreiding van de aangewezen diercategorieën kan de lijst met aangewezen gevallen waar nodig worden aangevuld. Bij het in onderdeel a genoemde geval, ter beëindiging of voorkoming van onmiddellijk gevaar voor mens of dier, moet gedacht worden aan noodsituaties waarin direct gehandeld moet worden om een mens of een dier te beschermen. Het in onderdeel b opgenomen geval, ter beëindiging van ondragelijk lijden van het dier, is onder meer aan de orde wanneer sprake is van zodanig lijden van het dier dat het te lang zou duren om de gang naar de dierenarts te maken. Wanneer in Europese of nationale regelgeving het doden van een dier is voorgeschreven, heeft daarbij de afweging plaatsgevonden of het doden in dat geval noodzakelijk is. Deze afweging hoeft in het kader van dit artikel niet opnieuw plaats te vinden. Daarom is het op grond van onderdeel c toegestaan een dier te doden, indien dat doden bij of krachtens enig wettelijk voorschrift of ingevolge een EG-verordening verplichtend is voorgeschreven. In onderdeel d is voorzien in het geval waarin een dierenarts heeft vastgesteld dat het doden in het belang van het dier is. Hierbij kan worden gedacht aan de situatie waarin een dier ernstig ziek is en het dier, door het te doden, een lijdensweg wordt bespaard. De constatering dat het doden in het belang van het dier is, is voorbehouden aan een dierenarts omdat deze over de kennis beschikt die noodzakelijk is om een dergelijke beslissing te kunnen nemen. Van niet te corrigeren gevaarlijke gedragskenmerken, genoemd onder e, is sprake indien door een deskundige is vastgesteld dat het dier een gevaar voor zijn omgeving oplevert. Bovendien moet dit gevaar niet kunnen worden weggenomen door het volgen van cursussen of trainingen met het dier.
Nieuw bijtincidentenbeleid in zicht? 
Naar aanleiding van het Algemeen overleg over dierenwelzijn dat op 4 september plaats vond stuurden de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, Martin en Helly Gaus een gezamenlijke brief naar de Vaste Kamercommissie voor Economische Zaken met daarin de vraag om het landelijk beleid aangaande agressieve honden op de agenda te zetten en kennis te nemen van onze visie op het huidige beleid, op het advies van de Raad voor Dieraangelegenheden en hoe het ons inziens anders en beter kan. In april jongstleden (ruim een jaar na het verzoek van de staatssecretaris) is het advies van de Raad voor Dierenaangelegenheden ‘Verantwoord Honden Houden’ naar buiten gekomen. Het is ons onduidelijk of de staatssecretaris hier nog iets mee gaat doen en of er nog iets aan de misstanden van het huidige beleid gaat veranderen. Wij hopen dat de vaste Kamercommissie voor Economische Zaken zich hard gaat maken voor een ander beleid inzake agressieve honden en onze kritische noten over het advies van de Raad voor Dierenaangelegenheden erbij gaat betrekken. » Lees meer Eindelijk een Happy Christmas voor Gozer
Dit zijn Rock en Jazz. Rock is een 5 jaar oude gecastreerde Cane Corso en Jazz is een Engelse stafford van ongeveer 6 jaar oud. Beide honden hebben een tijd lang in de opslag gezeten wegens een bijtincident met een andere hond. Wij hebben deze honden van Dienst Regelingen overgenomen omdat ze eerst getraind moesten worden en de opslaghouder had aangegeven ze niet te kunnen herplaatsen, mede doordat beide honden een aanlijn- en muilkorfgebod opgelegd hebben gekregen. Dit betekende dat de honden anders gedood zouden worden. De honden zitten nu in pension en worden door onze trainer Margje Koster met behulp van twee andere vrijwilligers getraind. » Lees meer Update Rock
Terwijl broer King en moeder Gaby al snel een nieuw goed huis kregen, leek het of niemand belangstelling had voor onze leuke mooie jonge Dana. Gelukkig hoorde Dana op Sinterklaasavond dat zij voorgoed bij het gezin van de zus van onze trainer Margje Koster mag blijven. » Lees meer update DJ
Inmiddels is DJ alweer een aantal maanden met aanlijn- en muilkorfgebod terug bij Linda nadat hij samen met haar met goed gevolg een training heeft doorlopen. We zijn blij dat DJ nog leeft!
We hebben helaas slecht nieuws over Solo. Op 6 oktober hebben wij hem met pijn in ons hart moeten laten inslapen. Wij zagen geen andere keuze omdat de gebeurtenissen die met Solo de dagen daarvoor hadden plaatsgevonden herplaatsing onmogelijk maakte. Toen we Solo uit de opslag haalden ging het heel erg goed met hem. Hij bleek leergierig en erg vriendelijk. Een heerlijke hond. Het ging zo goed dat we een oproep deden voor herplaatsing. Met de man die Solo wilde adopteren is eerst kennis gemaakt
en zijn er diverse wandelingen gemaakt. Het klikte en daarom mocht Solo daar op proef logeren. Halverwege de logeerweek ging het echter mis en binnen twee dagen tijd is Solo zonder aanwijsbare reden drie keer uitgevallen naar mensen waardoor
er een bijtincident plaats vond.
Op 28 juni zijn de vier herdershonden Gozer en Gaby en hun pups King en Dana aan de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden overgedragen door de opslaghouder in opdracht van Dienst Regelingen. De opslaghouder wilde Gozer, de vader van King en Dana, niet herplaatsen. Gozer werd daar als een gevaarlijke hond beschouwd, waardoor hij het grootste deel van het jaar dat hij daar verbleef, in isolatie doorbracht. Het was óf euthanasie voor Gozer óf verkocht worden aan een trainer als werkhond voor beveiliging waarna hij naar het buitenland zou verdwijnen met onbekende bestemming. Ook bij de overige familieleden vreesden wij dat ze als werkhond verkocht zouden worden. » Lees meer update december 2013
Martin Gaus en de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden hebben op 4 juni in de Tweede Kamer de petitie » verantwoordbijtincidentenbeleid.nl overhandigd aan de leden van de vaste commissie voor Economische Zaken.
Binnen enkele maanden tijd tekenden ruim 10.450 mensen de petitie met daarin het verzoek aan de overheid om het veel effectievere, mens- en hondvriendelijkere Stay Home protocol als nieuw beleid over te nemen. De petitie is gestart omdat door
het huidige overheidsbeleid in de afgelopen jaren te veel honden die verdacht werden van een bijtincident maandenlang geïsoleerd werden opgesloten in een hok bij een opslaghouder en aan een risico-assessment werden onderworpen om daarna,
vaak onterecht, te worden afgemaakt.
Op de petitiesite is tevens een verkorte film te zien waarin Helly Gaus uit de doeken doet wat er mis is met het risico-assessment en honden in de opslag. Martin Gaus en de Werkgroep Inbeslaggenomen Honden concluderen dat een groot percentage van de honden die voor een bijtincident in de opslag zitten ten onrechte zijn geëuthanaseerd. Dat concluderen ze naar aanleiding van de opslag-honden die van Justitie ondanks een euthanasieadvies voor een laatste kans nog naar Gaus mochten. Na een individueel aangepast trainingsprogramma mocht 85 % van die honden na opnieuw getest te zijn toch naar huis. » Lees meer
In bijlagen van de brief aan het OM omschreef zij » de nadelen van het risico-assssment en » haar werkwijze om agressieve honden te
resocialiseren.
Het programma "Hart van Nederland" heeft hier ook aandacht aan besteed. Gemist? » Klik hier om het alsnog te zien. Een groot deel van de uitzending gaat over de rottweiler Boran, over hem en zijn baasje hebben wij op deze site al eerder geschreven, zie » Boran in ons zwartboek Ook omroep Flevoland heeft aan dit onderwerp aandacht besteed,
Moeder Anita en haar oudste dochter grepen in, waarna de dochter door beide honden gebeten werd en naar het ziekenhuis moest. De buren belden vervolgens de politie, en beide honden werden in beslag genomen. Door de emoties over haar gewonde dochter en de politie die druk uitoefende besloot Anita afstand te doen van Lizzy. Ze zag het niet zitten dat Lizzy terugkeerde in de gezinssituatie, waar ook een klein kind woonde.
De Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden heeft echter wel degelijk eerder al aan het OM aangeboden te willen helpen deze honden te herplaatsen. Wij hebben contact met een goed asiel die deze honden niet zomaar wil opgeven.
» Lees meer
update december 2012 update 25 januari 2013
Helaas belde een voorbijganger de politie, dat tot gevolg had dat de dierenpolitie werd ingeschakeld. Die kwam diezelfde dag nog aan huis om de reu te beoordelen. Op de komst van de dierenpolitie in huis reageerde het teefje Gaby erg fel, wat
niet verwonderlijk is gezien de 10 pups die zij had te verdedigen en de spanning die het bezoek met zich mee bracht. Nieuw in ons zwartboek: Bono
Rond half tien belde de oppas ons dat er een duif de keuken in was gevlogen en daardoor de hond een beetje door het dolle heen ging. Ik vertelde haar dat zij de hond met een koekje naar de slaapkamer moest lokken en daar de hond moest opsluiten. » Lees meer update november 2012 update december 2012
Voorstel over bijtincidenten gestuurd naar alle gemeenten in Nederland Boris kreeg een nieuwe kans
Boris werd op 14 februari 2012 naar het Martin Gaus gedragscentrum gebracht. Hoe gaat het nu met Ruby? Gelukkig was de verantwoordelijke Officier van Justitie bereid dat in te trekken en Ruby te laten adopteren door de coördinator van de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden. Roco is niet meer Verzoek aan rechtbank om zaken inbeslaggenomen dieren voorrang te verlenen Na afloop kwamen er naar aanleiding van het gesprek nog diverse » vragen bij ons boven, die we later schriftelijk per brief naar het Parket Generaal stuurden en waar wij van hen » deze brief als antwoord kregen. Pechvogel Ruby wordt uiteindelijk geluksvogel Ruby was in 2009 regelmatig in het nieuws omdat zij lange tijd angstig en geïsoleerd in een opslag zat en daar op afgerekend dreigde te worden. Nadat Ruby in maart 2009 eindelijk vrij kwam na een periode van herstel bij Martin Gaus en zij geslaagd was voor de levenstest, zat zij nog geen maand later opnieuw in de opslag omdat de eigenaar de hond niet langer onder controle had. Als reactie daarop verzocht de Werkgroep in een brief aan de Officier ernstig te overwegen om uit gevoel voor rechtvaardigheid de hond te herplaatsen in plaats van te doden. De Werkgroep vindt het bijzonder lovenswaardig dat deze Amsterdamse Officier de hond uiteindelijk een kans op herplaatsing gaf en hoopt dat Justitie ook elders vaker bereid zal zijn onbekwame eigenaren aan te pakken en honden een kans op herplaatsing te geven. Ruby heeft het in haar nieuwe thuis erg naar haar zin en is lief en sociaal naar de andere huisgenoten en het bezoek. |
Wij hebben geweldig nieuws: onze pechhond Gozer is dankzij onze nieuwsbrief geplaatst bij een lief gezin in Limburg.
Sinterklaascadeau voor Dana
De in april 2013 in beslag genomen mechelse herder DJ heeft van de burgemeester van de gemeente Overbetuwe uiteindelijk toch nog een kans gekregen.
Solo †
De drie jaar oude ongecastreerde reu Guapo werd eind juni in beslag genomen na een bijtincident. Begin september nam de eigenaar ten einde raad contact met ons op omdat
de rechter en de officier van justitie zijn hond wilden doden o.a. omdat zij de eigenaar niet financieel capabel achtten om de adviezen op te volgen die uit de test voort kwamen. Op ons verzoek heeft zijn advocaat Max den Blanken toen contact
met ons opgenomen. In het gesprek dat de Werkgroep met de advocaat had kwamen we tot een gedegen plan van aanpak om te voorkomen dat Guapo gedood zou worden.
Gozer, Gaby, King en Dana eindelijk vrij!
Reeds eerder, op vrijdag 31 mei, heeft staatssecretaris Dijksma de petitie in ontvangst genomen.
"Honden worden onterecht afgemaakt"
1 augustus 2012 - Lizzy was een Mechels herder teefje van 9 maanden oud. Ze was de hond van Anita en haar pleegzoon. Ze stoeide iedere dag met de even
oude Rednose pitbull Diva, de hond van dochter Kimberly, die ook in het gezin woonde. Beide honden waren de dikste vriendinnen. Toch ging het op een dag mis en begonnen de honden met elkaar vechten. De puberteitsleeftijd van beide honden en
de hormonen die gingen opspelen zou een verklaring voor de vechtpartij kunnen zijn.
Anita wilde dat Lizzy herplaatst zou worden. De politie zei dat dit niet mogelijk was.
Door de onverwachte situatie schoot de riem uit de handen van meneer Ladenberg en liep de reu op het kleine hondje af en beet het van achteren.
Samen met de buurman bevrijdde meneer Ladenberg het hondje. Het hondje leek niet ernstig gewond, maar logischerwijs wel erg geschrokken.
Op 30 juni 2012 waren wij op een bedrijfsfeestje en onze vriendin paste op de kinderen. Dit was niet de eerste keer dat wij een oppas hebben gehad.
Justitie gaf aan dat Boris de kans mocht krijgen om bij Martin Gaus getraind te worden en daarna herplaatst te worden. Alleen was daar geen geld voor. De
Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden is daarom erg blij dat Stichting Dierenlot haar aanvraag hiervoor steunde en zo Boris deze kans wilde geven en de training en alle bijbehorende kosten wilde betalen.
12 april 2011 - Op een paar maanden na is het alweer twee jaar geleden dat Ruby op het laatste nippertje gered werd van de dood. Er lag immers al een euthanasiebevel
voor haar klaar.